Uyuşturucu alabilmek için yeğeninin kolundaki künyeyi çalmamaya kalkışmış. Ancak ablası odaya girince panikleyerek yere düşürmüş. Bu yüzden yıllarca utancından yeğeninin yüzüne bakamamış. Tam 23 yıl eroin, kokain dahil tüm uyuşturucu maddeleri kullanan İpek, kendi tabiriyle 5 yıldır 'temiz'. Bunun ötesinde 60 kez tedavi görmek için yatıp kaçtığı Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi Merkezi'nde (AMATEM) uyuşturucu bağımlılarına rehberlik yapıyor.

"Uyuşturucu alabilmek için küçük yeğenimin kolundaki künyeyi çalmaya kalkışmıştım, ablam odaya girince panikle elimden düşürdüm. O gün künyeyi almadım ama utancımdan yıllarca yeğenimin yüzüne bakamadım. Aklıma geldikçe içim acıyor..." Hayatının yarısını uyuşturucu bağımlısı olarak geçiren Erkan İpek (42), yıllar önce yaşadığı bu olayı anlatırken bile utanıyor. Tam 23 yıl boyunca eroin, kokain, esrar dahil tüm uyuşturucuları kullanan İpek, kendi tabiriyle 5 yıldır 'temiz'. Şimdilerde 60 kez tedavi görmek için yatıp kaçtığı Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi Merkezi'ne (AMATEM) uyuşturucudan kurtulma mücadelesi veren bağımlılara rehberlik yapıyor. Düğününü ve çocuğunun doğduğu günü bile madde aldığı için hatırlamayan İpek, acı dolu günlerin üzerine sünger çekmiş. İpek, maddeli ve temiz bir yaşam arasındaki farkı şöyle özetliyor: "Uyuşturucu kullandığım zamanlar sokakta sızıp kalıyordum, insanlar etrafımdan daire çizerek geçiyordu. Şimdi yolda yürürken tökezlesem etrafımda 5 insan varsa koluma girip 'İyi misiniz beyefendi?' diye soruyor."

BM'nin 2010 Dünya Uyuşturucu Rapo-ru'na göre Türkiye dahil gelişmekte olan ülkelerde uyuşturucu madde kullanımı hızla artıyor. 2009'da AMATEM'e başvuran bağımlı sayısı 15 bin 257. 31 bin 862 hastaya denetimli serbestlik verilmiş, 462 madde bağımlısı ise tedavi edilmiş. Erkan İpek, merkezde tedavi olan bağımlılardan yalnızca biri. İpek, 14 yaşındayken arkadaş çevresinin etkisiyle başlamış uyuşturucu ve alkole. Uyuşturucu almak için anne-babasından para çalan İpek, ailesinin ısrarıyla defalarca Bakırköy AMATEM'de tedaviye başlayıp her defasında yarım bırakmış. 5 yıl önce son kez merkezin kapısını çaldığında kesin tedavi olmaya karar vermiş. Ablasının, "Enişteni eroinden kaybettim, şimdi sen de ölürsen intihar ederim." sözünün tedaviye başlamasında etkili olduğunu anlatan İpek, yaşadığı değişiklikleri şöyle anlatıyor: "Önceden sürekli görüştüğüm madde kullanan arkadaşlarımın telefon numaralarını sildim. Kızım yanıma yaklaşmazken, şimdi günde 10 kez arıyor, onunla arkadaş olduk." İpek, 3 yıldır AMATEM'de bağımlılara rehberlik yapıyor. Onlara kendi deneyimlerini aktararak, atölye çalışmalarına katılıyor. Bazen de hastalarla spor yapıyor.

Madde bağımlılığında en büyük görevlerden biri de sağlık personeline düşüyor. Çünkü bağımlılarla ilgilenmek sabır ve özen gerektiriyor. AMATEM'de 27 yıldır (kuruluşundan bu yana) hemşirelik yapan Seniye Ünlü, bağımlıların hem annesi hem ablası hem de arkadaşı. Hastalarla ilgilenmenin büyük özveri istediğini şu sözlerle aktarıyor: "Yatış için geldiklerinde çok agresifler, sözlü tacizlere, küfürlere maruz kaldığımız çok oluyor. Bazıları hemşire arkadaşların yüzüne tükürüyor, çelme takıyorlar. Hemşire arkadaşlardan birinin yüzünde bardak parçaladılar." Tedavi ettikleri hastalarla sıkı bir ilişki kurduklarına dikkat çeken Ünlü, tedavi olup ayrılan pek çok bağımlıyla görüşmeye devam ettiğini belirtiyor. Ünlü'yü en çok üzen ise tedavisini yarım bırakıp giden hastaların ölüm haberini almak. Seniye Hemşire, yaşadığı acı bir olayı şöyle anlatıyor: "Genç bir hastamız vardı. Annesi çok üzülüyordu oğlu için. 'Bu eroin nasıl bir şey ki oğlumu esir aldı?' diye merak ediyordu. Denemiş, sonra o da bağımlı oldu. Neyse ki ikisini de tedavi ettik."
Zaman