Ahmet Tahir Uçkun’un yazısına bir tetimme.
 
Nurculuk: Kıyameti geciktirme operasyonu,
Yeryüzünde; “Allah-Allah” hiç bitmesin versiyonu.
 
Nurcular: Ahirzamanın, Süper bir Kahramanı,
Gayretleri; kurtarmaktır, şübehâttan îmânı.
  
Kurtarıyor Süpermenler, sadece bu dünyayı,
Unutuyor kurtarılacak; esas öbür dünyayı.
 
Ben gördüm; Süper Adam, Süper Kadın, Süperler,
Fedakârlık Onlarda, her şeyden vazgeçerler.
 
Dönüyorlar dünyayı; dünyadan daha çabuk,
Hizmet deyip coşuyorlar; Hızır gibi çarçabuk.

Manevî Süpermenler; çilekeş ve cefakâr,
Dünyanın ömrü çok az; zamanımız gayet dar.
 
“Kopmaz ise dünyanın, başına bir kıyamet,”
İnşallah ulaşacak, insanlığa hidayet.
 
Kıyameti geciktirme imkânı var elbette,
“Allah-Allah” demeli, milletim selametle.
 
Tüllab-ı Nur vazifeli; bu ulvî gâye ile,
Sen de; üzerine düşen, mesaini sarf eyle.

Sahte kahramana inat, Nurlu Süper Kahraman,
Dünyayı kurtaracak; ilhâda karşı Kur’an.
 
Büyüktür mes’ûliyet, hem dünya, hem âhiret,
Kurtuluş beklemekte; hem kendi, hem cemiyet.
 
Dûn himmetlik yok bizde, daha da çok çalışmak,
Îmânı ihsân için, Ehl-i Kitapla, barışmak.

Her gün kurtarmak gerek, tecdid ile dünyayı;
Perçinlemeli elbet, bu bitmeyen sevdayı.

Manevî temelleri, sarsılmış bir insanlık,
Hâlî ve istikbâlî; zâhiren pek karanlık.
 
Bu yangında yanıyor; evlat ve çoluk-çocuk,
Gayet ince bir yolda, seyrediyor yolculuk.
 
“Gayet ağır ve büyük,  umumî kudsî hizmet;
İlâhî İhsan ile;  konulmuş bir meziyet.”

Allah-Allah!.. Denmeyince; kopacaktır kıyamet,
Kâfirlerin başlarına; inecektir mel’anet.
 
Tevhîd inancı artsın, yükselsin Lâfz-ı Tevhîd;
Mutlu olsun insanlık, başlasın o kudsî îd.