Son zamanlarda üzerinde önemle durulması gereken kavramlardan biri aile kavramı. Bu kavram yaralandığı ve toplumun temel yapı taşı olmaktan çıktığı durumda ahlâkî ve manevî değerlerde ciddî bir çöküş ve yıkım yaşanması mukadderdir.

Toplumun fıtrîliğinde de önemli bir yeri olan aile, aslında ferdin eğitiminde de birinci sırada yer almaktadır. Sosyal yapının temelini teşkil eden aile, yeni dünya düzeninde de merkezde tutulmazsa toplumun temel dinamiklerinde ciddi yaralanmalar olacağı ve gelecek yılların anarşiye zemin olacağı açık bir şekilde gözüküyor. Bu dönemde sağlık problemleri de dahil olmak üzere fert ile ilgili bütün tanımlar, aile ile bağlantılı olarak ve aile zemininde tanımlanmalı. Aile gerek ahlâkî, gerekse mânevî bakımdan insanlığın doğru gidiş çizgisini belirleyecek ve muhafaza edecek bir değer olarak ele alınmalı.

İnsanlık tarihinin en temel problemlerinden biri, toplu hayat ya da toplum hayatı şeklinde yaşamanın kurallarını ideale en yakın şekilde koymak olmalı. Esmânın zenginliği ve mutlaklığı gereği fıtratlara yansıması da çok farklılıklar arzediyor. Bu nedenle insanlar adedince farklı duygu, düşünce ve davranış özellikleri var. Hazret-i Âdem’den (as) bu yana bütün insanları yan yana koysak, tek yumurta ikizleri dahil olmak üzere tamamen birbirinin aynı olan iki insan bulamayız. Bu kadar farklı özellikleri olan milyonlarca farklı irade, istek ve yönelimin, ortak bir paylaşma alanında bir arada yaşaması gerçekten çözümü zor bir problem. İnsanlık tarihini kâinat kitabında bir veri olarak kabul edersek, fertler ve idare arasında bu isteklerin ve gerekenin farklılığı karşısında ve insanlar adedince iradenin olduğu bir zeminde en insânî ve herkesi en çok memnun eden tarzın demokrasi ve cumhuriyet şeklinde ortaya çıktığı anlaşılmaktadır. Bu, vahyin hayatımıza taşıdığı meşveret ve şûrâ kavramları ile kâinat kitabında ortaya konan verilerin birleşme noktası gibidir.

Aile kavramı aslında bir duygu olarak bütün memlekete ve insanlığa yönelik olarak duygularda yer alması gereken bir kavram. Bütün mü’minlerin kardeş olduğu duygusu aileden başlayıp vatan sathına ve buradan tüm insanlığa yansıtılması gereken bir kavram olmalı. Farklılıkların hazmedilebileceği ortaklık duygusu bir aile olma algısı ile yerleşmelidir.

Yeni sosyal yapı içinde mânevî hizmetlerin de, aile yapısı içinde ele alınması ve aile fertlerinin ortaklık duygusu içinde yürütülmesi ihtiyacı da ortaya çıkmış gibidir. Bu anlamda risâle paylaşımlı aile ziyaretleri, ev içi risâle dersleri, ailece kılınan namazlar ve birlikte okunan dersler mânâ içerikli aile paylaşımı için önemli bir başlangıç noktası olacaktır. Daha önce ailede babanın haftanın belli günleri derse gitmesi ve dâvâ içinde bir sorumluluk alması tarzında işleyen yapı, artık bu sorumlulukların bütün aile tarafından omuzlanıldığı bir yapıya dönüşmelidir. Bu, hem aile olmak duygusunu kudsî ve manevi bir çerçeveye oturtacak, hem de sosyal yapının farklı unsurlarına ulaşabilme zemini oluşturacaktır. Bu anlamda en yakın komşulardan başlayıp listesi çıkarılmış akrabalara bir plân dahilinde ve Risâle-i Nur içerikli olması plânlanan ve bildirilen ziyaretler şeklinde yürütülebilir. İki ailenin bu anlamda manevî bir paylaşımı, özellikle bu ailelerin çocukları üstünde çok olumlu etkiler oluşturacaktır. Özellikle camiamızın bu konuda bir proje geliştirmesi ve hizmet boyutu ile aile kavramının ele alınması ve plânlanan her şeyin en kısa zamanda uygulamaya konulması hem ülkemiz hem de dünyada örnek bir aile tanımlamasına dönüşecek ve insanlığın geleceğinin nurlanması açısından önemli bir başlangıç noktası olacaktır.
Yeni Asya