BELLEKSİZ YAŞAMA ÜRKÜNÇLÜĞÜ

Akar durur rahleden sehpaya
Bir deniz
Savrulur unutulur
 

Haydut sokakların çürüyen yürüyüşünde
Seçseydi gözlerimiz
İçerilerden
Uykularımız bağımsız izlerde
 

Bekler şehir evlerinde her akşam
Beğeniriz direnmeden belleksiz yaşamayı
Oysa var olan intihar etmedi
Şimdiye dek
 

Kıyamet çağıldar derinlerde
/ümmetî ümmetî/
Biz kedersiz tehlikelerde
 

Ah kemendine yakalanır insan
Son hazanları
Gizemine sislerden bakan
Hangi caddeler alır
Yorgunlukları
 

Kıvılcım bir kalem
Çizer sur’u
Hangi yaman kalede
Kılavuzun ilhamı nuru
 

Ay yağmura yağmur çağa
Ve dağlardan akar durur bir deniz
Rahleden sehpaya