Güngören Merter Gülbayır Sokağı'nda geçtiğimiz günlerde akşam saat 20.00 sıralarında bir şahıs köpeğini gezmeye çıkardı. Sokaktan geçerken köpek bir anda kediye saldırdı. Kedi de yavrularına saldıracak korkusuyla köpeğe saldırdı.

O ANLAR GÜVENLİK KAMERASINA YANSIDI

Köpeğin sahibi de kediyi ayağıyla uzaklaştırmaya çalışırken bacağından yaralandı. Kedinin, köpeğe ve sahibine saldırdığı anlar güvenlik kamerası tarafından saniye saniye görüntülendi.

"KEDİNİN YAVRULARI VARDI"

Olayı gören Eren Enes, "Kedi yavrularıyla birlikte orada duruyordu. Adam köpeğiyle geldi ve köpeği kediye saldırdı. Kedi de yavrularını korumak için köpeğe saldırdı. Sonra adam köpeği korumak için kediye tekme vurdu. Sonra kedi de can havliyle birkaç kere saldırdı. Adam köpeğini, kedi de yavrularını alıp gitti" şeklinde belirtti. iha

RİSALE-İ NUR'DA ANNE ŞEFKATİ

Tavuk gibi validelerine bak, anla ki

Evet, rahmet-i Rabbâniyenin en hürmetli, en halâvetli, en lâtif ve en şirin bir cilvesi olan şefkat-i valide, hakaik-i kâinat içinde en muhterem, en mükerrem bir hakikattir. Ve valide, en kerîm, en rahîm, öyle fedakâr bir dosttur ki, o şefkat saikasıyla, bir valide, bütün dünyasını ve hayatını ve rahatını, veledi için feda eder. Hattâ, valideliğin en basit ve en ednâ derecesinde olan korkak tavuk, o şefkatin küçücük bir lem'asıyla, yavrusunu müdafaa için ite atılır, arslana saldırır. (11. Mektup)

Korkaklıkta darb-ı mesel hükmünde olan tavuk, çocukları yanında iken şefkat-ı cinsiye sebebiyle camusa saldırır. İşte dehşetli bir cesaret... (Hutuvat-ı Sitte)

Validenin çocuğa merhametindeki şefkat vasıtasıyla kazandığı zevk ve mükâfat için hayatını o merhamet yolunda fedâ etmek dereceye gider. Yavrusunu kurtarmak için arslana saldıran bir tavuk, hayvânât milletinde bu hakikate bir misaldir. (28. Lem'a)

İşte umum hayvânâtın, horoz gibi çobanlık eden erkeklerine ve tavuk gibi validelerine bak, anla ki, bunlar kendi hesabına ve kendileri namına, kendi kemalleri için o vazifeyi görmüyorlar. Çünkü hayatını, vazifede lâzım gelse feda ediyorlar. Belki vazifeleri, onları o vazifeyle tavzif eden ve o vazife içinde rahmetiyle bir lezzet derc eden Mün'im-i Kerîmin hesabına ve Fâtır-ı Zülcelâlin namına görüyorlar. (17. Lem'a)

Küçük yavrularına çobanlık eden tavuk dahi, yavrularının hatırı için ruhunu feda eder, ite atılır. Kendini aç bırakıp onları doyurur. Demek o hizmette öyle bir lezzet alır ki, açlık acısına ve ölmek elemine tereccuh eder, ziyade gelir. (17. Lem'a)