Anneliği, fedekârlığı bir öğreten var!
Anne yunuslar yavruları ile birlikte doğumdan sonra yaklaşık bir ay uyumuyor; anne koalalar yavrularını altı ay kadar sırtında taşıyor; bazı örümcekler yavruları tarafından yenmeye razı oluyor.
Yeni bir araştırmaya göre, ekmek yapımında kullandığımız mayalar bile hayatları pahasına çocuklarına “veriyor”. Anne maya hücresinden tomurcuk gibi çıkan küçük hücreye, gelişim süresi boyunca bol miktarda mitokondri taşınıyor. Bunlar hücrelere enerji sağlayan minik “elektrik santralleri”. Kaliforniya Üniversitesi'nden Doç. Dr. Wallace Marshall'ın araştırma ekibi, kendi ömürlerinin kısalmasına neden olduğu halde anne mayaların mitokondri vermeye devam ettiğini belirledi. Sekiz kasımda Kaliforniya Üniversitesi'nden yapılan basın açıklamasında bunun beklenmeyen bir sonuç olduğu ifade ediliyor. Anne mayalar zamanla çok miktarda mitokondri kaybediyor ve ölüyorlar.
“Çenesi bilhassa kemiği parçalamak için yapılmış timsahın, yavrularını çok nazikçe (ağzına) almasını, suya taşımasını, onlara bakmasını seyretmek... Bu olağanüstü.” Amerika'nın Smithsonian Ulusal Hayvanat Bahçesi müdürlerinden biyolog Craig Saffoe böyle söylüyor. Saldırgan hayvanlar bile yavrularına şefkatli davranıyor. Mesela, katil balinalar ya da diğer adıyla orkalar... Yunuslar gibi onlar da doğumdan sonra bir ay uyumuyor. Kaliforniya Üniversitesi'nden Dr Jerome Siegel'in araştırma ekibi, yeni doğan orka ve yunus yavrularının sürekli aktif olduğunu, her 3-30 saniyede bir yüzeye çıkıp nefes aldığını belirledi. Anneleri sürekli önlerinden gidiyor, onları yalnız bırakmıyordu. (Bilim insanları, günlerce süren bu aktiflik sırasında beyinlerinin bir yarısının uykuda olduğunu düşünüyor.)
En ilginç fedakarlıklardan biri de, kara dantel örücü örümcekte (Amaurobius ferox) görülüyor. Anne örümcek yumurtadan çıkan yavrularının kendisini yemesine izin veriyor. Rahatlıkla uzaklaşabileceği halde kaçmıyor!
Zaman