1. İmam Mâlik'in bildirdiğine göre, Hz. Peygamber (asm), sefer niyetiyle ayağını bineğinin üzengisine koyduğu zaman şu duayı okurdu:

"Bismillah! Allah'ım! Sen seferde arkadaşım, ailemde vekilîmsin. Allah'ım, yeryüzünü bize hizmet ettir, yolculuğumuzu kolaylaştır. Allah'ım, yolun zorluklarından, üzüntülü bir şekilde eve dönmekten, malımızda ve ailemizde meydana gelebilecek kötülüklerden sana sığınıyorum." (Muvatta, İsti'zân 34, (2, 977).

2. Hz. Ali'ye (ra), binmesi için bir hayvan getirildi. O, ayağını üzengiye koydu ve: "Bismillah" dedi. Doğrulup hayvanın üzerine oturduğunda da aşağıdaki duayı okudu:

"Subhanellezî sehhara lenâ hazâ ve mâ künnâ lehû mukrinîn. Ve innâ ilâ Rabbinâ le münkali-bûn." (Zuhrûf, 43/13'den iktibas)

ANLAMI: "Bu bineği bizim hizmetimize veren Allah'ı tesbih ederiz. Öyle olmasaydı biz ona güç yetiremezdik. Biz elbette Rabbimize dönmekteyiz."

Sonra da şöyle dua etti:

"Sübhâneke, innî zalemtü nefsî, fa'ğfir lî, innehû lâ yağfîru'z-zünûbe illâ ente."

ANLAMI: "Allah'ım, Seni tenzih ederim, ben kendime haksızlık ettim, beni affet, çünkü Senden başka günahları affedecek yoktur."

3. "Allâhümme innâ nes'elüke fî seferinâ hâze'1-bir-ra ve't-takvâ ve mine'l-ameli mâ terdâ."

ANLAMI: "Allah'ım, bu yolculuğumuzda Senden, hep iyilik üzere olmayı, dînî ölçüler içinde kalmayı nasip etmeni ve Seni hoşnud edecek işler yapmaya muvaffak kılmanı istiyoruz."

Bilal Eren, Açıklamalı Dua Hazinesi