Gecenin bir yarısı yine bir öğrencimin telefonuyla duydum vefat haberini. Beni ne kadar etkilediğini, bana ne kadar dokunduğunu yazmayacağım/yazamayacağım. Öğrencime yani oğlum yerine koyduğum öğrencime olan hislerimi anlatacak kelimeleri nasıl bir araya getireceğimi bilmiyorum. Onu hemen hemen altı yaşından beri tanıyordum. İlkokulda öğrencimdi. Ortaokulda yanımdaydı. Sadece lise döneminde ayrı kaldık ama üniversitede yine beraberdik. Üniversiteyi bitirdikten sonra âşık olduğu Peygamberinin yanına gitti. Dört yıla yakın da oradaydı. Taif’ten Mekke’ye dönerken arkadaşı ile birlikte bir araba kazasında vefat etti. Yeni evlenmişti bir de bebeği vardı. Öğrencimin, benim gözümde kısa bir hayatı bu. Bu sadece görünen kronolojik olanı. Ama iç dünyamda benim için faklı bir hayatı var.

Çok güzel bir gençti. Onu tanıyanlar da aynen şahittirler buna. Ona hakkını helal etmeyecek birini ne duydum ne de tanıyorum. Hak iddaa eden varsa ben ödemeye hazırım. Benim için asıl olan her hafta hiç aksatmadan bana özel dua mesajı göndermesiydi. Hem de Kabe’den. Kendi çektiği fotoğraflar eşliğinde. Şimdi o dualar gelmeyecek. O dua kapımın kapanması esas acı vereni. O kadar alışmıştım ki o dualara. Normal geliyordu artık. Dualar birden kesilince değerini o zaman anladım. Telefondan eskiye dönük bütün duaları/mesajları okudum.

Bu süreç bana yirmi yılı aşkın öğretmenliğimi tekrar sorgulattı. Biz niye vardık? Öğrencilerin gözünde neydik? Onlara neler verebiliyorduk? Soruları istediğiniz gibi çoğaltır ve istediğiniz gibi cevap verebilirsiniz. Ama benim bu süreçten çıkardığım sonuç senin için her zaman dua edecek öğrenciler yetiştirmek. Seni her hatırladığında “Allah ondan razı olsun!” diyen insanların sayısını çoğaltmak. Eğer bunu başarabilirsek hem bizim hem de toplum hayatında çok şeyler değişecek. Bu amaç iki dünya hayatımızı da kurtaracaktır. Bundan emin olabilirsiniz. Bizler yapılan bu dualar sayesinde ayakta durmuyor muyuz? Ehemmiyetimiz bu yapılan duaların gücünden gelmiyor mu?

Öğrencim vefatıyla benim öğretmenim oldu. Mesleğimi tekrar gözden geçirmemi sağladı. İlk yılların küllenmeye yüz tutmuş idealistliğimi tekrar ortaya çıkardı. Onun dualarının kesilmesi beni yeni dua kapıları aramaya sevk etti. Şimdi önümde yüzlerce öğrenci var. Ve ben içlerinden bir tanesinin vefat eden öğrencimin yerine geçer umuduyla öğretmenliğe yeniden başlıyorum.