Kokladığım gülümü soldurdunuz,
Ma’bedime namazsız doldurdunuz,
Bu kadar yıldır nasıl durdunuz,
Bedduamı size diyen olmaz mı?

Melül ve mahzun bakarsın bana,
Mahcubum, diyemem bir özür sana,
Seni vakfeden, yüce insana,
Hangi yüzümle, ben atam derim.

Fethin sembolü, ma’bedler gülüsün,
Dünya durdukça, namın yürüsün,
Seni zincirleyen, eller kurusun,
Açsınlar da; açana dua kılalım.

Kiliseyi, havrayı, yıkmadı Fatih,
Hiçbir azınlığı, sıkmadı Fatih,
Talan tarumar etmedi Fatih,
Fethin sembolünü bâki kılalım.

Müze olmaz orası, dönsün Camiye,
Ayasofya, mahzun bekliyor niye,
Siyaset denilen bu gayeye,
Bu Yüce Ma’bedi râm etmeyelim.

Milletin arzusu, budur erenler,
Yanlışı artık gördü görenler,
Bir suçlu gibi yere sinenler,
Fatih’ime torun olurlar mı hiç.

Aç Ayasofya’yı, nurları neşret,
Felâh bulsun memleket, keyifle seyret,
Görülür güzellikler, edilir hayret!...
Bu büyük duayı reddetmeyelim.

Ayasofya İslâm’ın Fecr-i Sâdık’ı,
Razı edelim dostlar Hâlık’ı,
Olsun Reis’imin herkesten farkı;
Ayasofya’yı açıp bayram edelim.

Şimdi bahardır bilelim kıymetini,
Hakka hizmet iktidar devletini,
Ayasofya gibi dünya servetini;
Sahib-i İslâm’a, ikram edelim.

Peygamber müjdesi, kostantin Fethi,
Methedilen ordu ne güzel ordu
O güzel komutan Fatih’im oldu
Onun hatırasına hürmet edelim.

Fatih, cami yaptı, biz müze ettik,
Elimizle Şeâiri mahvettik,
Bugüne kadar bizler sabrettik,
Açalım da artık bayram edelim.

Bitmeyen sevdamızdır bu bizim mâbed,
Hâlâ melül-mahzun duruyor hayret!
Yok mudur bu derde bir say-u gayret,
Bulun da dermanı dua edelim.

Fatih açtı, biz kapattık ne çâre,
Millet mahzun bak kalmışlar bîçâre,
Daha da sürmesin acı hikâye,
Bitirip açarak Bayram edelim.

Bedduası son bulsun Atam Fatih’in,
Minareler ezanla çınlayıversin,
İnanan gönüllerden dualar gelsin,
Fethin sembolünü baş-tac edelim.

Şimdi olmaz ise, olmaz bir daha,
Bu kadar müsait olmaz ki saha,
Meclis çoğunluğu gelmez bir daha,
Açın ki sizlere dua edelim.