Çanakkale’ye gittiniz mi? Hele bir de karşıya vapurla geçmiş iseniz fazla söze gerek yok…

‘Dur yolcu!’ hitabıyla irkilir, titrer ve puslu boğaz havasına bakakalırsın. Boğaz’ın kara suları, geçmişe götürür insanı hissettirmeden. Dedelerimizin yattığı topraklara bakarken, ayaklarını yerden kaldırmak istersin, edebden. Mermi sesleri duyar gibi olursun. Başını eğersin fark etmeden, tedirginlikten. Ölüm, burada şerbet diye içilmiş gibi gelir.

Sırtında top mermisiyle birileri geliverecek sanırsın. Kıyıda sabaha karşı mayın döşeyen kahraman subayı gördün gibi olursun aniden; dikkat kesilirsin kıyıya doğru. Bugüne hatıra kalan siperlere bakarken uzaktan, siper gerisinde koşuşturan sıhhiyecileri görürsün, hala daha yaralıları taşırlar. İçin sızlar, yardıma koşmak ister gibi olursun.

Az ileride batmakta olan, Allah bilmezlerin “Tanrı bile batıramaz” dedikleri dehşetli geminin bir top güllesiyle boğazın sularına gömülüşüne şahitlik eder gibidir yüreğin, güp güp atar. Heyecanlanırsın, hissedersin. Gözlerinden bir damla yaş süzülür. Kahraman dedelerin için bir Fatiha okursun içinden, yürekten.

Limana yanaşan vapurdan indikten sonra, içinde hala daha derin boğaz suları ve puslu havası kalır. Bir yere usulca oturursun, sakinleşmiş ve kendini bulmuş edasıyla. Bugünler için şehit olan dedelerin torunlarına nasihate başlarsın, gururla:

Gitmesin diye elden vatanım, dinim
Savursa da dünya, inletse inim inim.
Dönme hak yolunda hizmetten
Gurur duysun seninle
Ölümü şerbet diye içen nesil.

Korkma! Kükre ki sesin duyulsun,
Sesinden önce gölgen görünsün,
Haykır hakkı, verme cânânını,
Can dediğin, cânân dediğin
Ölümü şerbet diye içen nesil.

Yanına oturanı zannetme beşerdir
Belki şehid-i şühedâ, belki melektir
Dost ol sevenle, dinini, imanını
Şefaat eder, ümit et biiznillah
Ölümü şerbet diye içen nesil.

Sular durulsa da, dalgadan sonra,
Gök yağmasa da, buluttan sonra,
Yer titrese de, senden sonra,
Değişme sevdanı, sevdan olsun
Ölümü şerbet diye içen nesil.

Tepelere, dağlara çekmiş ay yıldızı,
Değişmesin tonu bile, kalsın kırmızı.
Kurban ol sen de, layık ol incitme
Dinini, vatanını, evladını, atanı.
Layık ol, hizmet et ki gurur duysun
Ölümü şerbet diye içen nesil.