Gülin Yıldırımkaya'nın haberi:

Çalışan–çalışmayan pek çok anne, çocuklarını büyütürken bakıcılardan yardım alıyor. Bu konuda medyaya da yansıyan öyle fena haberler var ki, pek çoğumuz için çocuğumuzu dövmeyecek, evimizi soymayacak bir bakıcı “iyi bir bakıcı” demek...

Bu konuda uzman isimlere sorduk:

Ali Bulaç (Zaman Gazetesi Yazarı, Sosyolog)

Şu anda Türkiye'de ve dünyada da gündemde olan konu toplumsal cinsiyet meselesi. Ve bunun da üç ayağı var; eğitim, eşitlik ve kadının iş hayatına katılması. Burada en çok zorlanan kadın ve çocuk oluyor. Çünkü çocuk uzun yıllar annesine bağımlı, babasından nispeten özerktir. Bakıcı annenin yerini tutamıyor çünkü sonuçta anne ile çocuk arasındaki ilişkiyi bakıcı kuramıyor.

Anne ile çocuk arasında çok derin psikolojik ve biyolojik bağlar var. Çocuk annesinin kucağında onun kokusunu alarak sadece biyolojik değil aynı zamanda ruhsal bakımdan da besleniyor. Bu çağımızın çok önemli bir sorunu ve kadınlar bundan çok etkileniyor, sağlıklı olarak hayata atılamıyor. Fakat öte yandan da kadının toplumsal hayatta iş hayatına katılması için teşvikler yapılıyor, projeler ve programlar düzenleniyor. Bence annenin çalışmak kaygısıyla çocuğu bir bakıcıya bırakması çocuğun haklarını ihlaldir. Bebeğin de haklarının olması gerekir. Bir yandan kadının çalışması bir haktır ama çocuğunu bakıcıya bırakması da çocuğun haklarının ihlalidir. Neticede bir çocuk için annesinin yerini hiçbir kadın dolduramaz.

HaberTürk