İbrahim Fakazlı Ağabey Anlatıyor:

Afyon mahkemesinde (1948), haramdan kaçmak noktasında Üstad Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerinden bir hadise gördüm. Onu anlatayım:

Hapishaneden mahkemeye geldik. Mahkeme salonuna dış merdivenlerden, koridordan giriliyordu. Aşağı yukarı yetmiş kişi varız.

Biz iki tarafa dizildik. Üstad Hazretleri de dışarıya bakan kapıda, ayakta duruyordu. Orada mübaşirin bir sandalyesi vardı. Sonra mübaşir sandalyesini Üstad hazretlerine verdi. Üstad Hazretleri yüzü kapıya dönük bir şekilde sandalyeye oturdu. Biz ayaktayız.

Dışarıdan gelenler oluyordu, orası kalabalıklaştı. Üstadın yüzü kapıya doğru dönük, bize bir şey anlatıyordu. Daha hâkimler gelmemişti. Jandarma ve polis “açılın!” diye ihtar ediyorlardı. Memurlar, hâkimler falan geçiyorlardı bazen.

Üstad bizimle yine kapıya bakarak konuşuyordu. Herkes ona kulak vermişken; birden Üstad Hazretleri başını öyle bir hızla çevirdi ki... Ama nasıl çevirdi... Sanki elektrik düğmesine basılmış, başı kopmuş da gidiyor zannettim ben...

“Neden acaba?” diye kapıya doğru baktım. Bir de gördüm ki, kapıdan bir baş, bir kadın başı zuhur etti. Merdiven çıkınca meydana çıktı ve nihayet içeri girdi.

İşte Üstad Hazretleri onu görür görmez başını böyle çevirmişti. Ben Üstad hazretlerinin harama bakmamak için bu hareketi yaptığını anladım. Başka bir şey de olamazdı zaten.

(Ömer Özcan, Ağabeyler Anlatıyor-2)