Balıkesir'in kadim Nur talebelerinden İbrahim Okur ağabey Hakkın rahmetine kavuştu. İbrahim ağabeyin cenazesi dün Balıkesir'de kılınan namazın ardından defnedildi.

Afyon’un Şuhut kazasında 1932 tarihinde doğan İbrahim ağabey, Bediüzzaman Hazretlerine ziyaretini şöyle anlatmıştı:

Allah rahmet etsin Mehmet Şanlı kardeşimle 1959 senesinde senelik izinlerimizi beraber aldık, O Afyonda kaldı, ben memleketim Şuhut’a gittim. Ertesi günü Afyon Postanesinde buluşalım diye sözleştik ve buluştuk. Mehmet kardeş Emirdağ’ına bir telefon edelim dedi. Üstadımızın Isparta’da olduğunu öğrendik ve hemen hareketle o gün ikindi namazını Isparta’da kıldık. Sonra Nuri Benli Ağabeyimizin oteline gittik ve Üstadımızın Isparta’daki evinin yerini öğrendik. Eve gittik, kapıyı çaldık, Muhterem Sungur Ağabeyim kapıyı açtı. Biz kendimizi tanıttık ve Üstadımıza ziyarete geldiğimizi söyledik. “Üstadımız ikindi namazından sonra ziyaretçi kabul etmez, siz yarın sabah namazından sonra gelin, ben sizi ziyaret ettireyim.” buyurdular. Biz tekrar otele döndük.

O gece rüyamda: Üstad Hazretlerini ziyaret ediyoruz. Anadolu evleri gibi bir ev, üstü toprak, içeride genişçe bir oda, içinde en az 40, 50 kişi var. Biz içeri girmeden önce, Üstadımız ayağa kalktı, ben sanki biliyormuşum gibi, hemen kapının önünden bir lastik ayakkabı aldım ve giyilecek şekilde çevirdim. Üstadımız lastikleri giydi ve kapının önünde beyaz bir ata bindi. Kıble istikametine koştu gitti. O an uykudan uyandım, Mehmet kardeşime “Ağabey ben böyle bir rüya gördüm, Allah hayretsin.” dedim.

Sabah namazını camide kıldıktan sonra Üstadımızın evine gittik, içeri girdik. Sungur Ağabeyimiz Üstadımıza bildirdi. Ve Üstad bizi odasına çağırdı. Üstadımız karyolanın üstünde diz çökmüş duruyordu. Önce Mehmet kardeşimiz mübarek ellerini öptü, sonra ben öptüm. Mübarek Üstadımız da bizi alınlarımızdan öptü. O anda rahmetli Tâhirî Ağabey, Ceylan Ağabey, Bayram Ağabey, Sungur Ağabey, Hüsnü Bayram Ağabey Üstad'ın odasına geldiler. Üstadımız “Zübeyr’i çağırın.” dediler. Zübeyr Ağabey geldi ve Üstad Hazretleri Zübeyr Ağabeye Konferanstan 40 dakika kadar ders okuttu, sonra bize döndü “Bunlar benim 20 senelik talebem, sizi de 20 senelik talebeliğe kabul ediyorum.” buyurdular. Sonra bize tekrar “Hoş geldiniz.” dedi. Önce Mehmet Ağabey, sonra ben Üstadımızın ellerini tekrar öptük. Yavaş yavaş geri geri çıkarken Üstadımız beni, yukarıdan aşağıya seyrederek “Maşallah, barekallah.” ifadelerini söylediler. Biz Üstadımızın odasının karşısındaki odaya geçtik. Pencereden dışarıya bir baktım, Üstadımızın evinin önündeki yol, sonuna kadar ziyaretçilerle dolmuştu. Üstadımız arabasına bindi, ziyaretçileri selamlayarak oradan ayrıldılar. (Ömer Özcan, Ağabeyler Anlatıyor-II)