Her gün gönül hüzünde cefa veren hasretten
Mazinin dereleri çabuk akmasa bile
Beklediğim neler var vefa deren hasretten
Rahmetin kucağına derdi dökmese bile.

Silkinip çıkamayız nefsimiz derin kuyu
Cehennem gayyasının birkaç misli var boyu
Bırakamam bir türlü edepsiz olan huyu
Haya külü savurmuş ateş yakmasa bile.

İte-kaka nefsimi infaz etti son karar
Önce pek anlamadım ne fayda var ne zarar
Dış yüzü kırmızı kap iç yüzü gurur kırar
Lisan-ı hali yetti sesi çıkmasa bile.

Nihâyet hakikatten aldı gönül dersini
Yeniden tanzim etti kötü nefsin hırsını
Çevirince şu ömrün çirkinlikte tersini
Bereket hüzün gitti dönüp bakmasa bile.

Kırmızı kitaplarla sunulmuştu muhabbet
Nasihatten hisseler dağıtıyor bu mabet
Ömür yeni başladı ilk gün gibi şebabet
Ebet yolunu kesen mani kalkmasa bile.