Bediüzzaman Said Nursi "her gün beş on dakika Risale-i Nur ile okumak veya dinlemek veya yazmak suretiyle" meşgul olanların hakiki talebe-i ulum sevabını alacaklarını bildiriyor.

Bununla beraber bu beş nevi ibadete de mazhar kılınmış olacaklarını ifade ediyor:

1-En mühim bir mücahede olan ehl-i dalalete karşı manen mücahede etmektir.

2-Üstadına neşr-i hakikat cihetinde yardım suretiyle hizmet etmektir.

3-Müslümanlara iman cihetinde hizmet etmektir.

4-Kalemle ilmi tahsil etmektir.

5-Bazan bir saati bir sene ibadet hükmüne geçen tefekkürî olan ibadeti yapmaktır.

Risale-i Nuru okumak üzere bir araya gelenlerin bulundukları mekanı bir Medrese-i Nuriye ittihaz edebileceklerini ve eğer bir adamın evinde dört beş çocuğu var ise onlarla, eğer yalnız ise çok alakadar komşuları ile okuyabileceğini diyor.

Bediüzzaman Said Nursi’nin bu mananın kalbine ihtar edilmesine sebep olan hadise ise çok dikkat çekicidir.

Hadise budur ki: Bediüzzaman Said Nursi İmam hatip mektebi yakınında bir Medrese-i Nuriye açılmasını ve böylelikle o mektebin talebeleri de Risale-i Nur’a müntesib olmalarını arzu ediyor. Bunun duyulması ile Bediüzzaman halklara ders verecek diye şayi olması neticesinde civar illerden rical ve nisa kafileleri akın akın gelmeye başlıyorlar. Bediüzzaman Said Nursi baş edilemeyecek bir izdiham olacağını anlayarak faydasız kalabalık içtimalara mahal vermemek için bu fikirden vaz geçiyor ve onun yerine kalbe bu hakikat ihtar edildiğini bildiriyor.

Emirdağ Lahikasında yer alan mektubunda Bediüzzaman Said Nursi bu helaket ve felaket asrının insanlarına manevi iksir bir reçete sunuyor ve herkesin bulunduğu mekanı bir Medrese-i Nuriye yapmasının ve ilim talebesi ünvanını almasının yolunu gösteriyor.

Beş veya on dakika kemiyyeten azdır ve her gün bu kadar vakti ayırmak kolaydır. Neticesi ise azimdir. Rabbimiz bu az masraf ile kazanılan büyük payeye cümlemizi mazhar eylesin. Amin