Kibir, gurur, enaniyet, bencillik.

Genellikle, kibir eğilimi, güvensizliğin telafisi ve çoğu zaman bireyin kendisine olan güvensizliği ile açıklanır.

Tezahürleri erken yaşlardan itibaren izlenebilir, daha sonra bu özellik gelişmeye başlar ve bir kişinin karakterindeki anahtarlardan biri haline gelir. Yetişkinlikte kibirle mücadele gençlikte olduğundan çok daha zordur, ancak istenirse her yaşta yenilebilir.

Genel olarak kibir, aşırı gurur, bencilliktir.
Adından da anlaşılacağı gibi kibirden muzdarip bir kişi, kendisini en yüksek ideal olarak görerek çevresini, diğer insanları "yüksek derecede ölçer"(!).
Kibirli bir kişi, diğer insanların çıkarlarını, düşüncelerini, duygularını ve yeteneklerini hesaba katmaz, fikrini her yere dayatır ve uygulanmasını talep eder.

Böyle bir kişi herhangi birine saygı duyabiliyorsa, o zaman yalnızca kendi çevresinin temsilcileri, yani "seçkinler “dir.

Çeşitli kültürlerde kibir, en önemli insan ahlaksızlıklarından biri, hatta çoğu zaman en önemlisi olarak görülüyordu.

Hristiyanlığa göre, gurur ve kibir diğer bütün sapıklıkların sebebidir. İslâm'da İblis ‘i (Şeytan- Azazil) insanlığın ebedi düşmanı yapan fahiş bir gururdur.

Mübarek Kuran, Allah'ın yakınında tuttuğu İblis ‘i ateşten ve insanı topraktan yarattığını söylüyor. İblis'e Âdem’e secde etmesini emretti; ancak ateşten yaratılanın bir tür "kil parçasına" tapmaması gerektiğine inanarak buna karşı çıktı.

Bunun için İblis, hesap gününe kadar Allah tarafından def ’edilmiştir.

Ancak kibir sadece dini bir ortamda kınanmaz. Çünkü kibre tepki, safi zihin ve ruhların fıtri reaksiyonudur.

Yüksek şeytani kibir genellikle faşizm veya Nazizm gibi canavarca siyasi rejimlerin ortaya çıkmasına yol açtı. Burada kibir sadece bir "ahlaksızlık", "kötü bir karakter özelliği" olmaktan çıkar ve genellikle tedavi edilemeyen ciddi bir hastalığın işareti haline gelir.

Hala bazı farklılıklar olsa da kibir genellikle gururla özdeşleştirilir.

Gurur için dışarıdan bir gözlemciye gerek yoktur ve kibirli bir kişi için tanınma, şöhret ve halk hayati önem taşır. Kibirli bir kişi diğer insanlara aslında bağımlıdır.

Kibirli kişi genellikle bir "tüketici mükemmeliyetçisi " dir. Bu, hayattan en iyi şekilde yararlanmak istediği, ancak bunun için herhangi bir çaba sarf edemediği veya yapmak istemediği anlamına gelir.

Tanrıcık veya İlahe tafra tripleri arasında adeta hayal aleminde yaşarlar.

Gerçekte yaşayan bir insan, mükemmelliğin sınırı olmadığını bilir. Ve ne kadar iyi olursa olsun (çalışkan, eğitimli, fiziksel olarak güçlü, ruhsal açıdan zengin vb.), bu niteliklerde ondan çok daha iyi olan binlerce insan vardır. Ve kibirli için gelişim süreci çoktan tamamlanmış ve kendisi bu gelişimin tacı, şahı ve şeriksiz mükemmeli gibi görünmeye çalışır.

Nedenler

Kibir doğuştan gelen bir karakter özelliği değil, sonradan kazanılan tipik bir özelliktir. Psikologlar, gelişiminin iki ana nedenini belirler: bireyin kendi eksikliklerini aşırı telafi etmesi ve gerçek başarıların arka planına karşı benlik saygısında acı verici bir artış. Bu nedenle, kibir gelişimi aşağıdakiler tarafından kışkırtılır:

-Aşağılık duygusu, düşük benlik saygısı, kendinden şüphe duymayı telafi etme girişimi;

-Hem gerçek hem de kurgusal başarıların etkisi altında gelişen şişirilmiş benlik saygısı;

-Bireyin benmerkezcilik ve bencillik eğilimi;

-Çocuklara erken yaşlardan itibaren kalıtsal bir kibir ve kibir duygusu aşılandığında veya çocuğu açıkça “ailenin idolü” haline getirdiklerinde aile içinde yanlış değerlerin yetiştirilmesi;

-Kibirli bir kişiyle uğraşırken pohpohlama eğilimi (bu davranış modeli onu yalnızca haklı olduğuna ikna eder).

-Genellikle kibir, yanlış eğitim temelinde gelişir, ancak bazen belirli bir bireyin insani nitelikleri onun ortaya çıkmasının nedenidir.

Bazen kibirli davranışı alışılmadık biçimler alır. Örneğin, kurban maskesi. Bir kişi kendisini bir tür "Rahibe Teresa" olarak göstermeye çalışır: herkese yardım etmeye çalışır (bu soru sorulmadığı zaman), herkese "pratik tavsiyeler" verir (ihtiyaç duyulmadığında). Bazen, örneğin gerçekten yararlı bir şey yapmadan evrensel tanınma kazanmak için son parayı bile harcamaya hazırdır. Böyle bir "fedakarlığın" sonucu, sıradan gururla tamamen aynıdır: Tanınmadığında kızgınlık ve öfkedir.

Mübarek Kur’an’da bu tiplerin özellikleri apaçık şekilde ortaya konmuş ve belirtilmiştir. Kulaklarına fısıldayan iblislerinin sağdan kendilerine fısıldadığı gibi.

Kibirli karakter o kadar parlak ve dışbükeydir ki, sahibinin görünümünde bile kendini gösterir.

Kibir, yüz ifadesinde, yürüyüşte iyi okunur.

Kalkık kaş, sırıtma, kısılmış gözler ve çıkıntılı bir çene ile tespit edilebilir.

Gurur duyanların "burunlarını kıvırdıklarını" söylemeleri boşuna değil: bunu gerçek anlamda yapıyorlar.

Çoğu zaman, "kibirli" yüz ifadesi bilinçsizce ortaya çıkar, ancak bu ahlaksızlığın sahibine başıyla ihanet eder.

Davranışta kibir, bir dizi ayırt edici özellik ile tanınabilir:

-Başkalarını ve onların ihtiyaçlarını umursamamak.

-Kendi doğruluğuna ve üstünlüğüne olan inanç.

-Herhangi bir konuda bir görüşe sahip olmak ve bu görüşü, gerçek yeterlilik ve diğer insanların arzusundan bağımsız olarak savunma arzusu.

-İnsanları manipüle etme girişimleri.

-Şişirilmiş özgüven.

-Bencillik, özellikle benmerkezcilik.

-Başarılarının gösterilmesi, esası.

-Kayıtsızlık, şefkat ve empati eksikliği.

-Başkalarından abartılı talepler ve kendi sorumluluklarını göz ardı etme.

Daha ayrıntılı olarak, kibrin sebepleri şunlardır:

-Kendinden şüphe duyma, aşağılık duyguları.

-Şişirilmiş benlik saygısı ve benlik saygısı.

-Ebeveynlerden belirli değerlerin mirası (örneğin, sosyal statü: "dünyanın efendileri" ailesinde doğmuş, kendisini en iyi, ideal kişi olarak görecektir).

-Çocuklukta ailede aşırı velayet ("evrensel favori").

-Bol bol dalkavukluk, yalakalık ve kölelik.

Elbette kibir ne topluma ne de bu özelliğin taşıyıcısına iyi bir şey getirmeyen çok olumsuz bir karakter özelliğidir.

Kibirin nihayet hüküm sürdüğü bir toplumda hemen çözülme meydana gelir.

Herhangi bir toplum, farklı insanlardan oluşan bir koleksiyondur ve her şeyde kesinlikle başarılı insanlar yoktur.

Kibrin insan toplumu üzerinde yıkıcı bir etkisi vardır.

Kibirli insanlarla nasıl başa çıkılır?

Hiçbirimiz kibirli veya kibirli biriyle tanışmaktan muaf değiliz ve bu nedenle bu tür kişiliklerle iletişim kurmanın kurallarını öğrenmek mantıklı. Bu amaçla, kibirli bir bireyle kendi onurunuzu korurken iletişim kurmanıza yardımcı olacak birkaç basit kural:

-Muhatabın saldırgan ifadeleri cevapsız bırakılmamalıdır (birçok kibirli kişi, bu ifadelerle verebilecekleri zararın boyutunun farkında bile değildir);

-Rakibinize doğrudan onun bakış açısının nihai gerçek olmadığını ve bunun yanında daha birçok görüş olduğunu söyleyin;

-Kibarca ve incelikle, ama aynı zamanda muhatabın sizi rahatsız etme girişimlerini oldukça açık bir şekilde kesintiye uğratın;

-Rakibinize davranışının kabul edilemezliğini doğrudan söyleyin (eğer kibir düpedüz kabalığa veya saldırganlığa dönüşürse);

-Görüşme sırasında mümkün olduğunca sakin davranmaya çalışın, sabırlı olun ve muhataplara karşı saygılı olun.

Kibirin tezahürleri insanlık tarihi boyunca izlenebilir. Kıyamete dek de devam edecektir.- yüzyıllar boyunca kendini diğerlerinden üstün kılmak, özellikle imparatorlar, krallar ve diğer hükümdarlar söz konusu olduğunda, haklı bir şey olarak anlaşıldı. Halklar, kibre ve kibirlilere alkış tutup tolerans tanıdılar.-

Ancak günümüzde medeni toplumlarda kibirli davranışlara yatkın bir kişi, tüm bir gücün hükümdarı olarak değil, eğitimsiz ve iletişimde sevimsiz bir kişi olarak algılanmakta, ayrıca özgüvenle ilgili büyük sorunlar yaşamaktadır.

Kibirli insanların büyük çoğunluğu mutsuzdur ve bu nedenle bu olumsuz karakter özelliğini kendinizde zamanında keşfetmeniz ve ondan kurtulmaya çalışmamız önemlidir.

Kibir, avucuna aldığı insanı çöpe atar.

İnsan, İtibar ile değil izzet ile insan olmayı sürdürür.
Yalaka, yılışık, dalkavuk, benmerkezci, enaniyetli, şefkatsiz yaratık insanlıktan çıkmıştır, çöptür.