Duvar halısının Isparta’ya özgü olmadığını belirten Ahmet Aksakal, “Asıl olan yazgı yani yer halısıdır. Duvar halısı kesinlikle Isparta’ya özgü değildir. Benim işim duvara asılacak nitelikte halı dokumak. Yer halısı çiğnenir, duvar halısına ise bakılır. İkisini asla karıştırmamak gerekir. Isparta’ya özgü olanı yere serilen dokuma halısıdır” dedi. Isparta’ya özgü bu kültürün yok olma noktasına geldiğini söyleyen Aksakal, şunları söyledi: “Isparta’da halıcılık kültürünün yaşaması için belediyenin, ticaret odalarının gayretleri olsa da bu girişimlerin yeterli olmayacağını hep savundum. Bu kültürün ayakta kalması için mutlaka devlet desteği gerekiyor. Ancak Van’da Ermenilerden kalan bir kültür varlığını 2 milyon lira harcayıp restore ederken, Isparta halı kültürünün yaşaması için 2 kuruş harcanmıyor. Bir kültürün yaşaması için özel teşebbüsten adım atmasını bekleyemezsiniz. Millete ait güzel varlıkların bekçisi ancak devlettir.”

GÜNLÜĞÜ 4 LİRA

Isparta’da halı dokuyanların sosyal güvencesi olmadığını hatırlatan Aksakal, günlüğü 4 liraya artık kimsenin halı dokumak istemediğini söyledi. “Bu paraya halı dokuyacak bir kişi bulmak mümkün mü?” diyen Aksakal, “Oysa devlet sadece bir kültürü yaşatmak adına, halı dokuyan istihdam edip asgarî ücretini verse, sosyal güvencesini sağlasa o zaman bu kültür ayakta kalır. Bugün MYO’ların Halıcılık Bölümü’nü bitiren, asgari ücrete razı olan kimseler dokuma halı kültürünü yaşatmaya devam eder” diye konuştu. Türkiye’ye Çin, Tibet, Hindistan ve İran’dan halı girerken, Isparta halıcısının bunlarla rekabet etmesinin mümkün olmadığını da sözlerine ekleyen Aksakal, “Doğudan giren halı ucuza mal ediliyor. Çünkü saydığımız ülkelerde insanlar karın tokluğuna çalışıyor. Bizim halı imalatçımızın bunlarla rekabet etmesi mümkün mü? Devlet, halıcılığı teşvik etmedikten sonra bu kültür yok olmaya mahkûmdur. 50 yıl sonra Isparta’da bir tane halı dokuyan kimse bulunmaz” dedi.
Yeni Asya