Ordu'nun Kumru ilçesine bağlı Fizme Mahallesi'nde bulunan ve yıllar önce bir taş parçasının üstünde büyüyen ceviz ağacı görenleri şaşırtıyor. Yıllık yaklaşık 200 kilogram mahsul veren ceviz ağacı, kökleri uzadıkça ve gün geçtikçe taşı da parçalıyor. Mahalleliler, eskiden taşların üzerinde ceviz kurutulduğunu, bu ağacın da kalan cevizlerden filizlenerek yetişmiş olabileceğini söyledi.

"Herkes fotoğrafını çekiyor"

Evinin önündeki taşta yıllardır ceviz ağacının meyve verdiğini belirten İsmail Hakkı Alımlı isimli vatandaş, "Eskiden cevizler kurusun diye taşların üzerine sererdik. Galiba bir tanesi orada kalmış, sonra da kendiliğinden büyümüş. Bunu kimse dikmedi, ben kendimi bildim bileli bu ceviz ağacı burada var. Bunu görenler şaşırıyor, fotoğraflarını çekiyorlar" dedi.

Alımlı, ceviz ağacının köklerini saldıkça kayayı da parçaladığını belirterek, yıllık yaklaşık 200 kilogram mahsul veren bu ağaçtan insanların ibret alması gerektiğini de söyledi. Alımlı, "Başka ceviz ağaçlarındaki meyveler yansa bile bu mahsul vermeye devem ediyor. Bu Allah'ın bir lütfu. Demek ki taşın üstüne bile dikilse yetişebiliyor" şeklinde konuştu.

"Allah'ın yarattığı güzelliklerden bir tanesi"

Mahalle sakinlerinden İsmet Atana ise, "Bu dikme değil, artık kendisi nasıl olduysa zamanla büyümüş. Görenler şaşırıyor ve nasıl olduğunu soruyor. Bunun üzerinde olduğu taş bütündü. Ağacın kökleri büyüdükçe taş yarılmaya başladı. Allah'ın yarattığı güzelliklerden bir tanesi. Çok da güzel mahsul veriyor" ifadelerini kullandı. (dha)

RİSALE-İ NUR'DAN

Herşey Cenâb-ı Hakkın namına hareket eder ki, zerrecikler gibi tohumlar, çekirdekler, başlarında koca ağaçları taşıyor, dağ gibi yükleri kaldırıyorlar. Demek herbir ağaç "Bismillâh" der; hazine-i rahmet meyvelerinden ellerini dolduruyor, bizlere tablacılık ediyor.

Herbir bostan "Bismillâh" der, matbaha-i kudretten bir kazan olur ki, çeşit çeşit pek çok muhtelif leziz taamlar, içinde beraber pişiriliyor. Herbir inek, deve, koyun, keçi gibi mübarek hayvanlar "Bismillâh" der, rahmet feyzinden birer süt çeşmesi olur. Bizlere Rezzak namına en latîf, en nazif, âb-ı hayat gibi bir gıdayı takdim ediyorlar. Herbir nebat ve ağaç ve otların ipek gibi yumuşak kök ve damarları "Bismillâh" der, sert taş ve toprağı deler, geçer. "Allah namına, Rahmân namına" der; herşey ona musahhar olur. (Bediüzzaman Said Nursi, Sözler, Birinci Söz)