Kimimiz bunaldı belli ki… Kimimiz de hayret ve tefekkürle izliyor gözünün göremediği ile ettirilenleri…

Kimimiz bitsin artık diye el açarken, kimimizin ki bitiveriyor zaten kaçarken…

Kimimiz düne kadar methiyeler düzerken dev aynamızdaki hiç’e, kimimiz hâlâ şâiri kırılmaya mahkûm aynasındakilere…

Kimimiz tedbir bizden takdir Allah’tan, ne gelirse hoştur başa Hak’tan…

Kimimiz bıraktı yuvada anayı, babayı, yâri… Nasıl da koşturuyor vazgeçmiş sanki canından…

Ey Kumandan-ı Azam! Ey bütün canların sahibi Yüce Komutan!

Yalnız Sana iman ettiysek, yalnız Sen var olduğundan,

Yalnız Sen var isen, başka ne yapacaktık Sana teslim olmaktan,

Yalnız Sana teslim olduysak, Senden daha sağlam bir Vekil olmadığından,

Gücümüz yetmiyor işte, Sen olursan Vekilimiz, iki cihanımız da saadetimiz.

***

Hayli zaman oldu burada sizlerle buluşmayalı. Ya nasip diyelim daha sık buluşmaya niyet ederek. Bugün Leyle-i Miraç. Efendimizin (asm) şimdilerde bomboş haliyle, kilitli kapılarıyla yüreklerimizi sızlatan Mescid-i Haramdan alınarak, Filistinli kardeşlerimizin boynu bükük direnişleriyle sancı içinde kıvranan, çevresi mübarek kılınmış Mescid-i Aksa’ya seyahat ettirildiği, Sidret’ül Müntehadan Kab-ı Kavseyne kadar çıkarılıp Rabbinin ayetlerinden en büyüklerinin gösterildiği o gece… O kutlu, mübarek gece… Mübarek olsun darda kalmışlıklarımıza, şifa olsun Eyyüp yaralarımıza, ikindi uyanışı olsun Ashâb-ı Kehf uykumuza, zemzem kuyusu olsun İsmail susuzluğumuza, şecere-i yaktîn olsun Yunus çıplaklığımıza, Mescid-i Aksa olsun ümitsizliğimize… Bugün Leyle-i Miraç! Cebrail yoldaşlığı olsun yolculuğumuza… Arafat dağı olsun ayrı düşmüşlüklerimize…   

Ey Leyle-i Miracın Rabbi!

Sevgilinin ümmetiyiz biz ve çok hastayız…