Çağın Zindan, Ayrılık, Kan Ve Gözyaşına Merhem Olarak Hasan Feyzi Yüreği/L

Çekilip nûr-u hidâyet yine zindân olacak;
Yine firkat, yine hasret, yine hüsrân olacak.
Yine sen, yaş yerine kan akıtıp ağla gözüm;
Çünkü hicrân dolu kalbim yine hicrân olacak.
Hasan feyzi Yüreğil

Çağın çorak zihni, merhamet vasfını kaybettikçe, merhamet dini İslam ve Rahmet elçisi olan Peygamberimize duyulan hasret daha da arttı.

Sanayi devrimi ile birlikte kapitalist sistemlerle beraber materyalist akımlar, dünyanın ruhunu ve gönlünü daralttı.

Sömüren, zalimleşen ve nefsini putlaştıran tekelleşmenin diktatoryal güç savaşları 20. Yüzyılı adeta savaş yüzyılı haline getirdi.

Cihan savaşlarında beşeriyet iki defa kustu. Tetiklediği yüzlerce iç savaş ve göç dalgaları ise kâbusa dönüşmüş bir dünyanın merhametsiz ve vicdansız gölgelerini taşıdı.

21. yüzyıl da savaş yüzyılından aldığı mirasla terör yüzyılı olarak ilk çeyreğini yaşıyor.

Adaletsiz, merhametsiz ve zalimlerin satranç oyunları ile küreselleşen bozgunculuk, değerler sistemini terörize ederek yıktı. Değerler sisteminin yerini her anlamda kaos ve anarşi sardı.

Uyuşturucu, ahlaki erozyon, bölünmüş aileler, göç dalgaları ve mülteci akınlar hep imansızlık cereyanının batı denkleminde hükümranlığının meyveleri oldu.

Doğu ise ezilmenin, cehaletin ve kendi diktatörlerinin hürriyetsiz ve nefessiz bırakan iktidarları ile birlikte; doğru İslamiyet’i doğru metotlarla hem anlamadı, hem de anlatamadı…

İşte son 200 yılın bu vicdan kanamaları ve merhametsiz yapılanmaları karşısında imanı ve tefekkürü inşa eden bir tecdidin ayak sesleri 1850’lere uzanır. Yani Denizlili Şeyh Hasan Feyzi Efendi’nin müceddidi beklediği dönemlerden ilham alır.

Bediüzzaman’ın doğduğu günlerde talebelerine “Şark’tan bir nur doğdu, âlemi ıslah edecek” diye müjdesini verir.

Rumelili evliyanın gelip kendisinden aldığı feyz, üçüncü kuşak olarak Nurun kahramanı olmaya “intihap edilmiş” Hasan Feyzi Yüreğil Ağabey’e yetişir.

Rumelili zatın tavsiyesi ile aradığı mürşidi Denizli’ye sürgün gelmiştir. Aradığını bulmuş, onunla hem hal olmuştur.

Rahmet elçisi olan Efendimizi (a. s. m) Kur’an ile asrımıza düşen ışığı, feyzi, gölgesi olarak mecazi bir hakikatle “Rahmet-i Alem Risale-i Nur “olarak “Bab-ı feyzi”de ruh bulur, inşirah eder, aşka dönüşür.

Bu günlerde vicdansız bir dünyanın panzehiri olacak rahmet tecellileri için Hasan Feyzi Ağabey’in şahsında bir model, bir dünya tasavvuru ve Risale-i Nur inşası ile sulh ve sükûnet, iman ve feyiz, emniyet ve huzur mümkündür.

Hasan Feyzi Ağabey, Bediüzzaman’ın tavsif ettiği beş temel vasfa sahiptir.

1. ‘Mekteb-i Fünûn’da okumuş ve bilim yapmış bir mekteplidir. Ediptir, şiirsel bir dille hakikat avcısı ve aşığıdır.
2. ‘Ulûm-u İslâmiye’ sahibidir. Medreselidir. Tefekküri bir dimağa/zihne sahiptir.
3. ‘Gayet müdakkik’tir. Tahkik ehlidir. Aradığının peşindedir. Kavuşma hasretinden ayrılığa dayanamamış bir hakikat ehlidir. Mahviyet kahramanıdır, ilim, fazilet ve cesaret abidesidir.
4. “…Kıdemli”dir. Olgun, tecrübeli, hakikati iç dünyasında hazmetmiş ve gözlerine yansımış bir rehberdir.
5. “…Muallimlerdendir.” Aynı zamanda tedrisat veren eğitimcidir, öğreticidir; gençler yetiştirmiştir. Denizli Lisesi’nde Nurettin Topçu’yu kendine hayran bıraktırmış bir muhabbet aşığıdır.

Risale-i Nur’un meyvesi olan Hasan Feyzi Ağabey’in şahsında, bir terkip var; Medrese-Mektep-Tekke ilmi, irfanı ve kültürü.

Hasan Feyzi Ağabey, tek başına bir Medresetüzzehra modelidir.

Yazdığı şiirler, mersiye ve kasideler, birer şaheserdir.

Hasan Feyzi Ağabey, çağa rahmet ve şefkat aşısı veren Risale’nin bir bendesi olarak günümüze ders verir.

O’nun şahsında bütün mazlum ve mağdur ehli fazıl insanlar ve İslam kahramanları ile mürşitler başta olmak üzere; saff-ı evvel nur talebelerini şahsında Hasan Feyzi Ağabey’i vefatının 69. Sene-i devriyesinde rahmet ve hürmetle yâd ediyoruz, vasfına layık olmayı temenni ediyoruz.