Hoca hutbe okurken kimse ile konuşulmaz, hiç dünya kelâmı söylenmez, hattâ yakındaki birine "sus, konuşma" tarzında elle işarette bile bulunulmaz. Namazda imiş gibi susularak hatib efendi dinlenir.

Resûlüllah Efendimiz (asm) bu hususta şöyle buyurmuştur:

"İmam hutbe okurken, sen (yanıbaşında konuşan) arkadaşına: 'Sus!..' desen boş laf etmiş olursun." (Buhârî, Cuma 36; Müslim, Cuma 11)

Dinlerken yüzü hatib efendiye çevirerek dinlemeli, başı sağa sola çevirip etrafına bakınıp durmamalıdır.

Hutbeyi okuyan kimse duaları açık veya gizli okuyabilir. Ancak açıktan dua ettiği zaman cemaat amin diyecekse bunu gizli yapar. Böylece cemaatin amin demesine engel olmuş olur. Çünkü, hutbe okunurken insanların konuşmaları, tesbih çekmeleri, aksırıp "elhamdulillah" diyene "yerhamükallah" demeleri, selam almaları ise mekruhtur.

Hutbe okunurken Peygamber Efendimize (asm) salavat getirmek ve yapılan duaya amin demek de mekruhtur. Eğer salavat getirmek ve amin demek gerekiyorsa bu kalben okunur. Dil ile telaffuz edilmez.

Böyle mübarek kelamları söylemek dahi hutbe sırasında mekruh hale geliyorsa, cep telefonunda oyun oynamak, hele hele haber okumanın hükmü ne olacağı bellidir.