Kıt’a

Ramazan akşamı bir başka olur:
Önce iftâr edilir neş’e ile;
Kalkılır, sonra terâvih kılınır..
Unutulmaz, seneler geçse bile...

Kıt’a

Şu fedâkârlığı yapmak zor mu?
Niye hâlâ ediyorsun mız-mız!..
Kârlı aydır, kaçırılmaz, ramazan:
Bire bin bahşediyor Hâlik’ımız...

Kıt’a

Bilemem neden o kadar güzel
Şu, çocukluğun ramazanları?
Daha dün imiş gibi canlıdır;
Hiç unutmadım ben o anları...

Rubâî

İnsan ne sabırsızlanır iftar vakti!
Kalbler ne kadar hızlanır iftar vakti!
Çepçevre olup sofrayı seyreylerken;
Sâat yürümez, nazlanır iftar vakti...