Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Tebbet Sûresi 1-5. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:
[Mekke devrinde nâzil olmuştur, 5 âyettir.]

1-Ebû Leheb’in iki eli kurusun(*); kurudu da!

2-Ona, ne malı fayda verdi ne de kazandığı!

3-(O,) alevli bir ateşe girecektir!

4-Karısı da! Odun hamalı olarak!

5-Boynunda bükülmüş bir ip olduğu hâlde!(**)

(*) Bu sûreye isim olan “Tebbet” kelimesi, “Kurusun!” meâlinde bir bedduâdır. (Kurtubî, c. 10/20, 235-236)

(**) “(Sûre-i Tebbet) nâzil olduktan sonra, Ebû Leheb’in karısı Ümm-i Cemîl denilen حَمَّالَةَ الْحَطَبِ [Odun hamalı] bir taş alıp, Mescid-i Harâm’a gelmiş. Ebû Bekir (ra) ile Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm orada oturuyorlarmış. Gözü Ebû Bekir-i Sıddîk (ra)’ı görüyor, soruyor: ‘Yâ Ebâ Bekir! Senin arkadaşın nerede? Ben işitmişim ki, beni hicvetmiş (alaya almış). Ben görsem, bu taşı ağzına vuracağım.’ Yanında iken Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm’ı görmemiş.” (Zülfikār, 19. Mektûb, 64)