Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Enbiya Suresi 101-106. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

101 . Şübhesiz ki tarafımızdan kendilerine en güzel (saâdet) takdîr edilmiş olanlar var ya, işte onlar ondan (Cehennemden) uzaklaştırılmış kimselerdir.

102 . (O mü’minler) onun (o Cehennemin çok uzak mesâfelerden bile işitilen) uğultusunu duymazlar. Ve onlar canlarının çektiği şeyler (hesabsız ni‘metler) içinde ebedî olarak kalıcıdırlar.

103 . En büyük dehşet (kıyâmet dahi) onları üzmez! Ve onları melekler karşılar: “İşte bu, sizin (dünyada iken) va‘d edilmekte olduğunuz gününüzdür!” (derler).

104 . O gün ki, göğü, kitabların sayfasını dürer gibi düreriz. İlk yaratmaya başladığımız gibi üzerimizde bir va‘d olarak onu iâde ederiz (tekrar yaratırız). Şübhesiz ki biz, (bunu) yapacak olanız.

105 . And olsun ki Zikir’den (Tevrât’tan) sonra Zebûr’da da: “Gerçekten yeryüzüne sâlih kullarım vâris olacaktır” diye yazmıştık.

106 . Şübhesiz ki bunda (Kur’ân’da) ibâdet eden bir kavim için (maksada ulaştırıcı) kâfî (bir nasîhat) vardır.