Tarihin ilk katili kardeşi Habil’i öldüren Kabil’dir. Bu tarihten itibaren belki insanlığın en meşum fiili masum insanların öldürülmesidir. Allah’ın yüce kitabı Kur’an’da, bir masum insanı öldürenin bütün insanları öldürmüş gibi bir vebal altına girdiği ifade edilmektedir.

Hayatı veren Kâinatın yaratıcısı olan Allah’tır. Hayat büyük bir nimettir. Zamanı gelince ölümle geçici dünya hayatının sonlandırılması da bir nimettir. Lakin ölümün insan eliyle zulmen olması büyük bir günahtır. En güzel ölüm, insan elinin bulaşmadığı, fitneye sebebiyet vermeyen ölümdür. Ecel birdir, değişmez. Ancak insanların bir kısmı, cüz’i iradeleriyle kendilerini hayata kast eden katil ve cani durumuna düşürmektedirler.

Bu dünya bir imtihan meydanıdır. Biz insanlar bu dünyadaki yaşantımızın sonucu olarak, ölümden sonra ya Cennetle mükâfatlandırılacağız veya Cehennem hayatıyla cezalandırılacağız. Ölümden sonra insanlar için bu iki şıktan başka ihtimal olmayacaktır.

Bir insanı yaratmak ve yaşatmak konusunda hiç dahlimiz olmadığı halde, insanların hayatının sonlanmasına zulmümüzle sebep olabiliyoruz. İnsanları zalim durumuna düşüren cinayetlerdir ki, bu günahların en büyüklerinden biridir, “Günah-ı Kebâir”dendir. Ahîrzamanın işaretlerinden biri de insanlar arasında öldürmenin artmasıdır. Bu öldürme öyle bir günahtır ki, insandaki adalet mizanı olan vicdan, hiçbir zaman bunu kabul etmemektedir. Eğer vicdan tamamen tefessüh etmemişse katil olmuş bir insanın bu dünyada bile rahat bir hayat yaşaması mümkün değildir. Kaldı ki Cehennem böylelerini beklemektedir.

Zulme taraftarlık zulüm olduğu gibi, büyük bir zulüm olan katle taraftarlık da büyük bir vebaldir. Onun için Rabbimiz “Zulme meyl etmeyin, ateş sizi de yakar” buyurmuştur. Uğrunda insanın öldürülebileceği bazı değerler vardır şüphesiz. Bir insan malını, canını, namusunu, vatanını korumak için zor duruma düşerse, zalim durumunda olan bozguncuları öldürebilir belki. Ama diğer dünyevî değerler için kimsenin kimseyi öldürmeye hakkı yoktur.

Mesela ideolojiler, ırkî yaklaşımlar, güç elde etmeler gibi sebeplerle kimsenin kimseye zulmetmesi ve hayatına zarar vermesi hakkı bulunmamaktadır. Böylelerini desteklemek, onları haklı bulmak ve bir şekilde destek vermek, vicdan sahibi hiçbir insanın kabul edeceği bir durum değildir. İnsanlığın en büyük değeri olan hayata zulmetmek İz’an sahibi hiçbir insanın başvuracağı bir fiil değildir.

 Hiç gereği yokken zalimlerden, katillerden yana tavır almanın insana zarardan başka bir karşılığı bulunmamaktadır. Yakınlarımızın, taraftarlarımızın, ırkdaşlarımızın ve hatta dindaşlarımızın bile işledikleri insanlık suçlarının tarafında olmak insanî bir yaklaşım değildir. Kimden gelirse gelsin zulme karşı olmak vicdanlı olmanın gereğidir. Eğer bu konularda kafa karışıklığımız varsa, işi Allah’a havale etmek en doğru olanıdır. Çünkü O, kimin ne olduğunu en ince ayrıntısıyla bilmektedir.

Kim olursa olsun “Allah bütün zalimleri ve katilleri kahretsin”, “Allah haklıyı muvaffak etsin, haksızı da ıslah etsin”  demek gerekir. Adres göstermeden böyle bir temennide bulunmak yeterlidir. Zira her şeyi bilen Rabbimiz kimlerin haklı, kimlerin haksız, kimlerin zalim, kimlerin mazlum olduğunu çok iyi bilmektedir. Biz ise yanılabiliriz. Zalimi mazlum, mazlumu zalim görme yanılgısına düşebiliriz. İşi Allah’a havale ederek günaha düşmekten kurtulmak varken, niye hiç gereği yokken zalimden yana olma tehlikesine kendimizi düşürelim?

 Kimsenin kendi zalimini ve katilini masum göstermeye hakkı yoktur. Allah herkese lâyıkını versin. Rabbim bizlere Hakkı Hak bilip tabi olmayı, batılı batıl bilip ictinap etmeyi nasip etsin. Dua edelim ki, yanlışlara düşmeyelim, şeytanın tuzaklarına düşmeyelim, zalimlerin işledikleri meş’um suçlarına ortak olmayalım…