İletişim sorunu, günümüzde sadece ailelerin değil, çoğu insanların olduğu kadar, kurum ve kuruluşların da sorunu haline gelmiştir. İnsan olarak paylaşamama özürlü olduğumuzdan, sorunlarımızı tartışarak çözememe hastalığından kendimizi bir türlü kurtaramıyoruz. Bu eksikliğin en çok hissedildiği yer de ailedir.

Günlük sosyal hayatın temelini, iletişim kavramı oluşturmaktadır. İletişim kısaca “bilgi üretme, aktarma ve anlamlandırma süreci” olarak tanımlanmaktadır. Bu tanımdan yola çıkarak, iki insanın karşılıklı konuşmasını iletişim sayabileceğimiz gibi, arıların bal bulunan bir bölgeyi, birbirlerine haber vermelerini de iletişim olarak kabul edebiliriz.

Atalarımızın güzel bir sözü vardır. “İşin ucundan tutmak.” Yapılması gerekli ihtiyaçları eşine havale etmemek. Her ferdin kendi rolünü oynaması, üzerine düşen görevleri yapması, bu yuvada benim de sorumluluğum var bilincinin tatbikata yansıması.

Ev ortamında yapılan küçücük yardımlaşmalar, sevgi ve saygıyı artırır.  Gün boyu evde kalıp, sabahtan akşama kadar koltukta uzanıp, gazete okuyup televizyon seyrederek zaman geçirmenin, aile ile beraber olma açısından, hiçbir önemi yoktur. Ailenizle birlikte, bir saat dolu dolu, nitelikli zaman geçirmek önemlidir.

Müsait olduğunuz zamanlarda, eşinize ve çocuklarınıza zaman ayırmak, onların sevdikleri oyunları beraber oynamak, derslerine yardımcı olmak, güzel havalarda ailece alışverişe gitmek veya beraber piknik yapmak ve birlikte bir şeyler paylaşmaya özen göstermek,  çocuklarınızla ilgili konuları ve hayatla ilgili düşüncelerimizi, geleceğe ait plânlarımızı oturup konuşmak, nitelikli zaman geçirmek olarak değerlendiriliyor. Nitelikli zamandan kasıt, birlikte bir şeyler yapmak, bir şeyler üretmektir. İşte bunun adı sağlıklı iletişimdir.

Bunların hepsinden öte, insan denen varlığın, sadece etrafıyla değil, yaratıcı ile olan iletişimi, hayatını doğrudan etkiler ve yönlendirir. Yüce Yaratan’la olan iletişimin özü, ibadet ve kulluktur. Kulluğunu bilenin ve yaşayanın mutluluğu hak etmesi kadar güzel hiç bir şey yoktur.

Aile içinde bireylerin kulluk dediğimiz İslamı birlikte yaşaması, gerçek manada paylaşmanın yardımlaşmanın ve birlikteliğin kendisidir.