Ne iyi ettin de geldin, hoş ettin beni de öyle gittin ey ateşim, yangınım, külüm. Ateş oldun. Avucumda tutamadım seni. İçime düştün. Kalbimin karasına çaldım kor yüreğini. İbrahim [as] gibi gülden ateşlere düşürdün canımı. Ey kavurucu ateşim akla beni, yak kirlerimi. Ey yangınım, sen başkalarına sakla serinliğini, küle çevir bedenimi, benliğimi.

Hoş gittin yolum, yoldaşım, menzilim benim. Yol oldun ruhuma. Dünyanın telaşından çekip aldın beni. Kalbimin serin vadisine taşıdın nefsimi. Beni benimle yeniden tanıştırdın. Yûnus [as] gibi denize attın, geceye bıraktın, balığın karnına soktun nefsimi. Kuraların hepsi bana çıktı. Nasıl da tanıdın efendisinden kaçmış köleyi? Ey yoldaşım, kötülerden sakla beni. Yolda bırak nefsimi.

Hoş gittin ay yüzlüm, hilâl kaşlım, sevgilim. Can oldun tenime. Yeryüzünün cezbesinden kopardın beni. Göklerin temâşasına kaptırdım gözlerimi. Yüzümü kutlu aynalarda seyrettim. Rüyânı görmek için Yûsuf [as] gibi kuyulardan topladım hücrelerimi. Ey göklüm, yanına al beni. Yüz üstü bırak kibrimi, bencilliğimi.

Hoş gittin bahar kokulum, çiçek tenlim, deniz gözlüm. Kabrimden kaldırdın beni. Adımı kazıdığım taşları kırdın. Sesimi yutan uçurumları uçuruma attın. Beni bana kattın yeniden. Sonsuzluğun müjdesini dokundurdun tenime. Bir İsâ [as] nefesi gibi dürttün kalbimi uykulardan. Ey gülüm, kokunu ver ruhuma. Uzaklara at cesedimi.

Hoş gittin tatlı sözlüm, gül yüzlüm, sultanım. Bak, nasıl da uslandım. Sözüne kandım. Bakışınla yıkandım. Hamdım, piştim, yandım. Huzuruna vardım. Yaralarımın hepsini kanattım. Hasretlerimin hepsini avuttum. Teselline susadım. Yüzüne acıktım. Orucunu tuttum. İftarına muntazırım. Yâkub [as] gibi gömleğinin kokusuyla açtın gözlerimi. Ey âl yanaklım, hümeyrâm, yüzünü değdir yüzüme. Sözünün meltemine savur benliğimi.

Hoş gittin bitanem, nur tanem, nar tanem. Tut saçlarımdan kor gözlerinle. Ellerimi yu ellerinin ateşinde. Yüreğimi rehin tut sevdânın tenhasında. Yanımda kal, benimle kal, bana kal bütün bayramların arefesinde ve ertesinde.