Bir rivayette, Peygamberimiz (a.s.m)’in: "Hüseyin bendendir, ben de Hüseyin'denim. Allah Hüseyin'i seveni sever. Hüseyin "esbat"tan biridir." dediği nakledilmiştir.(bk. Tirmizî, Menakıb, 31; Mecmau’z-Zevaid, 9/181). Tirmizi bu hadisin hasen olduğunu bildirmiştir.

Bunun anlamı şu olabilir: İleride bazı insanların Hz. Hüseyin (ra)’e haksızlık edeceğini, onu haksız yere şehit edeceğini bildiği için, ümmetinin nazarında -onu küçük düşürmek isteyenlere karşı- Ehl-i beytin bir başı olarak, onun layık olduğu gerçek halini belirtmek istemiştir.

Peygamber Efendimiz (sav), “Hüseyin bendendir, ben de ondanım.” diyerek, Hz. Hüseyin (ra)’in hem maddî olarak kendisinin bir parçası olduğunu seslendirmiş, hem de manevî olarak kendisinin çizdiği yolda yürümüş olduğunu belirtmiştir. “O bendendir = benim yolumdadır, yolumun savunucusudur.“ "Ben de ondanım = onun Kur’an ve sünnetle şekillenen hayat çizgisini tasdik ediyor ve benimsiyorum." Ben  ve o, aynı çizgide, İslam çizgisinde birleşiyoruz. Ne o benden ayrı ne de ben ondan ayrıyım...

Hadiste geçen “Esbat” kelimesi, "sıbt"ın çoğuludur. Sıbt, çocuğun çocuğu (torun) manasına gelir. Bu manadan bakınca hadis: "Hüseyin evladımın evladlarındandır." manasını ifade eder. Böylece, Hz. Hüseyin (ra)'in kendinden bir parça olma konumunu kuvvetlendirmiş olur.

Sıbt, Kur'an-ı Kerim'de kabile manasına da kullanılmıştır. “Biz, İsrailoğullarını on iki kabileye ayırdık." (A'raf, 7/160) ayetinde bu manadadır. Alimler hadiste, Hz. Hüseyin (ra) neslinden ayrı bir cemaatin meydana geleceğinin haber verildiğini anlamıştır. Nitekim o nesilden pek çok insan meydana gelmiş, İslam aleminin her tarafında İslâmî hizmetlerin başını çeken insanlar o mübarek nurani ağacın meyveleri olarak başkalıklarını hissettirmişlerdir.

en-Nihaye'de, sıbt kelimesinin ümmet manasına geldiği  belirtilir. Bu durumda hadis, Hz. Hüseyin (ra)'in soyundan, hayırda giden bir ümmetin olacağını haber vermiş olmaktadır. (bk. Nihaye, S-b-t md.)

Sorularla İslamiyet