Hüzün var gözümde, yaş başa gelmiş,
Her damlası tek, tek, taşları delmiş,
O gençlik günleri ne de güzelmiş,
Geçmez sanmıştım, geçti yıl oldu.
 
Yolumuz uzunmuş, az imiş azık,
Bilemeden geçti günlerim yazık,
Aklım da erince şimdi birazcık,
Ah edip ağlamak, şimdi boş oldu.
 
Baktım geçmişime; çetele tuttum,
Ne güller sineme, bastım kuruttum,
Verilen nimeti, gördüm unuttum,
Nankörlük üstümde, ser-tâcım oldu.

 
Hüzün ki; aşığın, aşı ekmeyi,
Küçük yaşta gördüm çile çekmeyi,
Her tenha yerde, yaşın dökmeyi,
Karardı gözlerim, gün gece oldu.
 
Olmuyor artık, bu yaşta işve,
Geçmiş hayallerim, ardıma düşme,
Afakanlar birden, başa üşüşme,
Başım da ağardı, gözüm yaş oldu.
 
Yan gönül, geçen günlerine yan,
Dünya bir oyuncak, biraz oyalan,
Verdiğindir ancak, senin sayılan,
Verebildi isen, ne de hoş oldu.