Resul-i Ekrem Efendimiz (asm) nübüvvetinden on yıl sonra, elli yaşında iken, eşi Hz. Hatice (ra) validemiz vefat etti.

Peygamber Efendimiz (asm) kendisine hem ev işlerini yapacak hem çocuklarının bakımına yardımcı olacak, hem de İslâm’a davet faaliyetlerinde destek olacak eşlere ihtiyacı vardı. Bunun için bir yandan yaşlı ve dul bir kadın olan Sevde’yi, öte yandan da en yakın arkadaşı olan Hz. Ebu Bekir’in (ra) kızı Hz. Aişe’yi (ra) istetti ve hicretten sonra da evlendi.

Allah Resûlünün (asm) hane-i saadetleri hanımlar için âdeta bir mektep haline gelmiş idi. Risaletpenah Efendimizin aile hayatı, yeme ve içmesi gibi halleri, ancak ezvac-ı tahirat vasıtasıyla bilinir ve anlaşılır. Bu bakımdan müminlerin anneleri olan bu hanımlar, İslam’ın tesisinde o ulvi ve kudsî vazifeyi omuzlarına almış, bazıları birçok hadis rivayet etmiş, Hz. Peygamber’den almış oldukları feyiz ve kemalatı ve kadınlarla alakalı meseleleri etrafa duyurmuş ve bilhassa kadınların irşadına vesile olmuşlardır.

Hz. Peygamber (asm), dinin kadınlarla alakalı olan mahrem kısımlarını hayâ ve edebinden dolayı izah edemezdi. İşte bu mühim vazifeyi diğer hanımlara talim edip anlatan onun mübarek eşleri olmuştur.

Peygamber Efendimiz (asm) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmaktadır: “Dininizin yarısını Hz. Aişe’den öğreniniz.” (1)

Hz. Aişe validemiz çok zeki, dirayetli ve Hz. Peygambere uygun bir hanımdı. Nitekim Hz. Ebu Bekir, kızı Hz. Aişe’de çok üstün bir kabiliyet gördüğünden, onun Allah Resûlü ile evlenmesini ve böylece İslam’a ve Kur’an’a hizmet etmesini arzu etmiş ve Peygamber Efendimize Hz. Aişe validemizle evlenme teklifini kendisi yapmıştır.

Peygamber-i zîşan’a layık bir refika olan Hz. Aişe validemiz, müstesna bir fakih, mükemmel bir müfessir, çok değerli bir hadisçi ve fevkalade bir fesahat ve belağat sahibi idi. Resûl-i Ekrem’den birçok ahkâm-ı diniyyeyi talim ederek sahabe-i güzin ve tâbiine tebliğ etmiştir.

Bu evlilik, Hz. Peygamber ile Hz. Ebu Bekir Efendimizin aralarındaki muhabbet ve dostluğu daha da artırmış, eşsiz sehaveti, hadiseleri ihatadaki sür’at-i intikali, vahye muhatap olmadaki zekaveti ile meşhur olan Hz. Ebu Bekir Efendimizi fevkalade mesrur etmiştir.

Hz. Aişe (ra) Resulullah Efendimiz (asm) ile evlendiği zaman yaşı 17 veya 18 idi.

Bu konu, daha tafsilatlı bir şekilde Mevlâna Şibli’ nin “Asr-ı Saadet” kitabında geçer.

Hz. Aişe’nin (ra) evlendiği zaman yaşının büyük olduğunu, ablası Esma’nın biyografisinden kesin olarak anlıyoruz. Eski biyografi kitapları Esma’dan bahsederken diyorlar ki:

“Esma yüz yaşındayken, hicretin 73. Yılında vefat etmiştir. Hicret vaktinde 27 yaşındaydı. Hz. Aişe ablasından on yaş küçük olduğuna göre, onun da hicrette tam on yedi yaşında olması icap eder. Ayrıca Hz. Aişe, Hz. Peygamber’den önce Cübeyr’le nişanlanmıştı. Demek evlenecek çağda bir kızdı.” (2)

Dipnotlar:
1)Acluni, Keşfü'l-Hafa, h.no: 1198, I, 374.
2)Hatemü’l-Enbiya Hz. Muhammed ve Hayatı, Ali Himmet Berki, Osman Keskioğlu, s. 210.

Sorularla Risale