“Aaa bu da mı” dediğimiz günlerden geçiyoruz. Şaşılacak ne var bunda; her birimizin içinde nefis var ve her birimize şeytan musallat! Şimdiki zamanda olduğu gibi şerir insiler de her yönden saldırıyor.

Nefsi cezbe ile söylenmiş sözlerin tevil edilecek bir tarafı yok elbet; bütün gerçekliği ile ortada duruyor!

Calut’a karşı Talut ordusunda olmak kurtuluş için yeter şart değil. Süreç devam ediyor zafere ulaşılmış değil; uyarı açık; o sudan içmeyin, içilecekse çok az için.

Azlar o sudan içmedi ve zafer o azlarla kazanıldı. Çokluğun yığınlığıyla, varlığın kofluğuyla, şişkinliğin büyüklüğüyle kazanılmadı.

Savrulananları kınamak, kötülemek, dışlamak onları geri getirmez öteler, hatta daha da uzaklaştırır.

O duruma düşmek herkes için ihtimal ve yaşayan herkes için tövbe kapısı açık... Havl ve kuvvet sahibi Allah; diriden ölü, ölüden diri çıkarmaya kadir. Geceden gündüz, gündüzden gece çıkarmaya da...

İhlasın gayet yüksek kulesine çıkmak zor olduğu gibi o kulede durmak da zor. Zorlu yarış nefis gecesinden geçip “yakin”e erişinceye kadar devam ediyor zira.

Hem birimiz kendi iç alemimizde cihatla mükellef olduğumuz gibi dış alemde de emri bilma'ruf nehyi anil münkerle mükellefiz. İkisi de farz; yıkılış, dökülüş, savruluşumuz farzlarda gösterdiğimiz ihmalden, sünnetten kopuştan.

Bir defa yapmakla biten değil her günde, her anda devam eden, devam edecek bir mücahede ve mücadelede gösterilecek gevşemenin nelere mal olduğu geçmiş çok örnekleri olduğu gibi şimdi de yaşayarak görüyoruz.

Ne acı!

Hannasların cirit attığı dünyada cihat terk edilirse acı çekmeye devam ederiz.

Umut o ki o sudan içmeyen azların aramızda olması. Rahmet-i İlahiden duamız çok zaman gösterdiği azlarla zaferi yeniden yaşatması.

Gün ki güneş doğuyor ümit devam ediyor. Gece ki ay parlıyor ümit devam ediyor vesselam.