Bu defaki seçimlere, ‘TC kimlik numarası’ tartışmalarıyla giriyoruz. Daha önce alınan karar gereği, seçmenlerin sadece “TC kimlik numarası yazılı olan nüfus cüzdanıyla oy kullanabileceği” karara bağlanmış.

Yıllar önce bu karar alınmış, ama kararın gereği yerine getirilmemiş. Kararın gereği, aylar önceden vatandaşın uyarılması ve herkesin “TC kimlik numaralı, yenilenmiş nüfus cüzdanı” alması gerekirdi. Bu yapılamadığı için şimdi herkes ‘numara alma kuyruğuna’ girmiş durumda.

Nüfus memurlukları zaten rutin işleri yapmakta ve yetiştirmekte zorluk çekiyordu. Şimdi, ilâve olarak, hesapta olmayan bir yoğunlukla karşı karşıyalar. “Gece geç saatlere kadar çalışılacak” denilse de, ihtiyacı karşılamakta yine de zorlanacakları görülüyor.

Vatandaşın, bugüne kadar ‘TC kimlik numarası yazılı nüfus cüzdanı’ olmamış olması elbette bir eksikliktir. Fakat kabahatin tamamını vatandaşa yüklemek de doğru olmaz. Uygulanan ‘engele dayalı bürokrasi’ yüzünden vatandaş zaten çok zorda kalmadıktan sonra ‘devlet dairesi’ne işinin düşmesini istemez. Dolayısı ile, ‘Geçerken şöyle bir nüfus müdürlüğüne uğrayayım da yeni cüzdan alayım’ demesi kolay değil. Çünkü biliyor ki, gitse de alması anlatıldığı gibi kolay değil. Mutlaka bir eksiklik bulunur ve ‘Bugün git, yarın gel’ denilir. Böyle olduğu için de vatandaş, son çareye kadar bürokrasiyle muhatap olmak istemez.

Geride bıraktığımız hafta içerisinde, bilhassa büyük şehirlerde ‘TC kimlik numarası kuyruğu’ ile birlikte başka bir kuyruk da uzamış gidiyordu. İlköğretimden, orta öğretime geçiş hazırlığı maksadıyla yapılan ‘Seviye Belirleme Sınavı’ için belirlenen bankalar aracılığıyla ‘10 TL’ harç yatırılması gerekiyordu. Bu harcı yatırmak için bankalara akın eden öğrenci ya da veliler, uzun kuyruklar oluşturdu. Yarım günde bu işlemi halleden kendini şanslı saydı.

Bir yandan ‘e-Devlet’e geçtiğimiz şeklinde propaganda yapılıyor, öte yandan da en basit işler için kuyruklar uzuyor. Meselâ bankalar aracılığıyla yatırılan bu parayı, hiç değilse imkânı olanlar ‘internet bankacılığı’ yoluyla yatıramaz mıydı? İnsanların ofislerinden dünyanın öbür ucuna para gönderme imkânı varken, bu konuda niçin gereksiz bürokratik işlemler yaptırılır? Bankalara gitmeden, kuyrukları uzatmadan; belirlenen bir hesaba para havale edilse ne mahzuru olur?

Aslında bütün bu problemleri çözmenin yolu bellidir: Uygulamayı düşünmeden karar alan bürokratları, bu kuyruklara sokmak gerek. Hayatlarında bir defa dahi ‘kuyruğa’ girmeyen bürokratların aldığı kararlarla ancak bu kadar iş görülür.

“TC kimlik numaralı nüfus cüzdanı” kararı en çok seçimi ‘kaybeden’ partilerin işine yarayacak. “Bize oy vermek isteyenlerin kimlik numarası yoktu, onun için kaybettim” diyerek kendilerini kandıracaklar.

Henüz yapılmayan seçimde kaybedecek olanların bahanesi şimdiden hazır sayılır: “TC kimlik numarası mecburiyeti olmasaydı seçimi kazanacaktık” diyeceklerini duyar gibiyiz.

İnternet çağında “e-devlet” kuyrukları Türkiye’ye yakışmıyor, vesselâm.
 
Yeni Asya