Kalbinde Kâbe olan serâb diye Onu görür, 
Hayâli Ona doğru ayaklar Ona yürür. 

Verse Allah O aşkı rüyada Onu görür, 
Nasip olur da bir gün, yüzler Ona sürülür. 

Kâbe diyar-ı gurbet, âşıklar Ona hasret, 
Hele bir gün; Gel!... Dense; O ne büyük bir Devlet. 

Halka-halka bir dönsem Kâbe’nin civarında, 
Ne inkişâflar olur bu nâkıs dimağımda.  

Karasında karabet, uzaklıkta bir yakın, 
Bir Âmud-u Nurani Ona o gözle bakın. 

Arşdan yere uzanmış parlak bir Nur hâlesi, 
Yükselir semalara birlikte Tekbir sesi. 

Hacerü’l-Esvedim ki; bir kameranın gözü, 
Hafızaya inşallah kaydediverir bizi. 

Dünyanın bir bölgesi, akıla gelmez dünya; 
Hayaller gerçek olur, gerçekleşir O rüya. 

Burdaki bu mutluluk ancak Cennette olur, 
Bu âciz kullara da; Orda bir yer bulunur.