Liderlerin ağzında ‘dedim-dedi’ kavgası;
Sanki seçmene düşmüş bu lafların tasası!
Yapacaklarını say, planlarını söyle;
Vatandaş bunu bekler, uzun sözün kısası…

Yok mu bir ortak nokta? Birlik size dert midir?
Hep ithâm, hep tahrîk mi; her sözünüz sert midir?
Rakîbinizin hiçbir iyi tarafı yok mu?
Onları destekleyen, sizce, hep nâmert midir?

“Keskin sirke, küpüne zarar verir.” demişler.
Hırçın liderler halka ne yapar; dememişler…
Düşman eder kardeşi kardeşe, bu tavırlar;
Sulha yol açmaz aslâ bu türlü çirkin işler!

Tatlı konuşmak varken, bunca acı söz neden?
Tatlı bir aş olur mu, hiç şu keskin sirkeden?
Halka reşîd gözüyle bakmayanlar var elbet;
Hakîr olacak er-geç, halka hakàret eden…

Basın-yayın her zaman ateşe odun taşır;
Muhâlefet cephesi yaraları hep kaşır.
‘Paralel’ garâbete hayretle bakıp, bunun,
Halka rağmen iktidâr taleplerine şaşır!

Seçmenlerin desteği sürerken hükûmete:
Boş verip rakîbleri, bakmalıdır hizmete!
Muhâtab kabûl edip her söze cevâp niçin?
Sandıkta uğrayacak hepsi de hezîmete…

Bu millet hakdan yana; siz de öyle olunuz!
Hakka hizmetle coşsun yüreğiniz, kolunuz!
Cevap yetiştirerek çenenizi yormayın;
Aydınlık ve açıkdır önünüzde yolunuz…