Kıyaslamak ne mümkün; Üstad ile Fetoyu,
Biri Evlâd-ı Resûl, birinin meçhûl soyu.

Biri İlim öğrendi, Nefsini döve-döve,
Biri İlmi kullandı, Reise söve-söve.

Biri Rus’la çarpışıp onlara esir düşmüş,
Biri ülkeden kaçıp, ihanetler yürütmüş.

Üstadıma Ülkenin her yanı sürgün olmuş,
Feto ise tek celsede, Yurttan kaçıp kurtulmuş.

Bil Ey Nefsim!.. Deyip Üstad, başlamış Besmeleyle,
Bu ihanet şebekesi, ilerlemiş hileyle.

Hiç hediye almamış, benim Aziz Üstadım,
Ne bulduysa götürmüş, Fetocu adım-adım.

İman ve Kur’ân imiş, Üstadımın Gayesi,
Komplo hazırlamakmış, Feto’nun hikâyesi.

Birisine zindanlar, olmuş Yusuf Mektebi,
Bu alçak alet etmiş, Yurtdışında Mektebi.

Said Halim, Üstada; Köşkünü teklif etti,
Pensilvanya’da köşke; Feto koşarak gitti.

Reddetti Üstad Köşkü, çileye talip oldu,
Bu âdî şerefsiz, Ülkeye kumpas kurdu.

Dâhilde silah olmaz, dedi benim Üstadım,
Feto’cu silah sıktı, öldü benim evlâdım.

Mânevî bekçisiyiz, Asayişin der Üstad,
Feto ise Ülkeye kasteden zalim alçak.

Doğuda bir Medrese, açmak ister Üstadım,
Feto okullarında; ihanet adım-adım.

Müsbet hareket bizim; Şiarımız der Üstad,
Vatanına kast eder, Feto denilen alçak.

Devlet zulmünü gördü, burda kaldı Üstadım,
Feto’ysa kaçtı gitti, Ülkeden adım-adım.

Üstad Eserler verdi, İman Kur’ân hakkında,
İki yüzlü Feto’nun, ihanetler yâdında.

Üstadımın hayatı, orta yerde açık, seçik,
Feto hep gizli-saklı, kumpas kurmuş it oğlu it.

Binlerce Nur Talebesi, Ülkenin hizmetinde,
Nurları kullanan it, ihanet seferinde.

Üstad eğip bükmeden, maksadını söyledi,
Bu Feto, gizli-gizli, halkı iğfâl eyledi.

Tek cinayet işlememiş, Üstad ve İhvanları,
Bu zalim ve alçak, yere serdi Canları.

Karıştırmayın artık; Üstad Millî Kahraman,
Feto ise satılmış, sakîl adi bir hayvan.

Hayatı tertemiz Benim Aziz Üstadımın,
Tokadı şedit oldu, Fetoya bu halkımın.

Halkımız gördü artık, kim hain kim kahraman,
Tefsir edecek elbet, Hakîkatleri zaman.

28. 07. 2016

*Kıyâs-ı maa’l-fârık: Birbirine benzemeyen şeyler arasında yapılan geçersiz kıyas.