Tedbir deveni bağlaman ve tevekkül ise deveye kendini bağlamamandır. İlki akıldan, ikincisi de irfandandır. Tedbir, kâinat çarkı idaresinin kuralına uyum sağlamakla ilişkilidir. İrfan ise kendini, deveyi, bağı, çölü ve bunların hepsini vereni bilmektir. Çok sözün kısası dünya oyununda, oyunu oyun bilip oyalanmaktır.

Ne ciddi ne ihmal edilebilir ömrün toplamı anlarımız. Bir rüyadan geçerken hayata anlam veremeyişimiz gibi uyanmamak ve göz kapaklarını açmaya zorlarken ah insanoğlu kendine ettiğini hiçbiri ne kendine ne başkasına yapmıştır demektir.

Tuhaflık yakışır bu dünyaya, her ölümlüye gariplik yakıştığı gibi. Kitlesel silahları, kitlesel zanlar dünya sakinlerindendir. Hiçtik hiçe mi gidiyoruz? Aradaki tedbir ve irfan nedir o zaman? Belki hiçtik ama belli ki bazıları hiç olmak artık istemiyorlar.

Anların toplamı ömür ise ömür anları da bir ana bakar. Anın huzurunda tedbir el pençe irfan dona kalır. Bir bir dökülür gizli ve açıklar. Silahlar ve zanlar… Hepimiz az çok bir zan kurbanıyız, ya kendimize kast ettik ya da başkalarına. Oysa aslında herkes sadece uyanmayı bekler.