Bismillahirrahmanirrahim

Cümlelerin heyet ve nüktelerine geldik:

﴾ وَاِذْ قَالَ رَبُّكَ 1 ﴿ ilâ âhir. Atfı ifade eden bu وَ münasebet-i atfiyenin iktizasına binaen وَاِذْ قَالَ رَبُّكَ cümlesine mâtufun-aleyh olmak üzere اِذْ خَلَقَ مَا خَلَقَ مُنْتَظَمًا 2 cümlesinin takdirine işarettir.

Ve keza اِذْ zaman-ı mâziyi ifade ettiği cihetle, sanki zihinleri, geçmiş zamanların silsilesine götürür veya o silsileyi bu zamana getirir, ihzar eder ki, zihinler, o zamanlarda vukua gelmiş olan hadiseleri görsünler.

رَبُّكَ 3 Bu tâbir, melâikenin aleyhine bir hüccet ve bir delildir. Yani, "Allah seni terbiye etmiştir, hadd-i kemale eriştirmiştir ve seni beşere mürşid kılmıştır ki, fesatlarını izale edesin. Demek, nev-i beşerin en büyük hasenesi sensin ki, onların mefsedetlerini setrediyorsun."

لِلْمَلٰۤئِكَةِ 4 Cenâb-ı Hakkın müşavere şeklinde melâike ile yaptığı muhavere, melâikenin beşer ile fazla bir irtibat ve alâka ve münasebetleri olduğuna işarettir.

Çünkü melâikenin bir kısmı insanları hıfzediyor, bir kısmı kitabet işlerini görüyor. Demek insanlarla alâkaları ziyade olduğundan, insanların ahvâline ehemmiyet veriyorlar.

Dipnot-1: "Rabbin onlara şöyle dediği zaman…" Bakara Sûresi, 2:30.
Dipnot-2: Allah, yarattığı her şeyi çok muntazam olarak yarattığında.
Dipnot-3: Rabbin.
Dipnot-4: Meleklere.

Bediüzzaman Said Nursi
İşârâtü'l-İ'câz