Risale Haber-Abdullah bir eğitim gönüllüsünün manalı tevafuklarını yazısında yer verdi.

İşte Hasan Bey'in öğrencilik yıllarındaki bir hatırası:

"Konya'ya ilk defa 1987 yılında üniversiteyi okumak için gittim. Hiçbir tarafını tanımıyorum. Gece, aileme telefon açmak üzere merkez postaneye vardım. Görüşmeden sonra Alâaddin Tepesi'nin kenarından yürümeye başladım. Farkında olmadan tam 360 derece etrafında gezip geri dönmüşüm. Yanlış yola doğru yürümeye başladığımı anladım ama irademin dışında biraz daha yürüdüm bir de baktım yolum Hz. Mevlânâ'nın türbesinin olduğu yere çıktı. Burasını fotoğraflardan tanıyordum. Demek Mevlânâ Hazretleri ziyaret etmemi istiyor diye düşünüp orada dua ettim. Çok farklı bir atmosfere girmiştim. Burnuma gelen hoş koku daha önce hiç hissetmediğim bir râyiha olduğunu fark ettiriyordu. Vaktim oldukça orayı sürekli ziyaret ettim. Kalbî hayatımın düzgün olduğu dönemlerde aynı kokuyu hissederdim. Bir defasında Mevlânâ Hazretleri'nin Türbesinin yanından geçen yolun kaldırımının ortasında tek başına bir mezarlık gördüm. Çok dikkatimi çekti. Sorduğumda bana "Aslında karşımızdaki mezarlık buraya bitişikmiş, sonradan mezarlığı bozup yol yapmışlar. Bu mezarı dozer bozamamış. Kaldırımın ortasına denk getirip bırakmışlar." dediler. Hâdise bana tesir etmişti. "Kim bilir karşı tarafta ne veliler vardır?" diye düşündüm. Bu duygu ile karşımdaki Üçler Mezarlığı'na girdim. Kabir taşlarını okumak unutkanlığa sebebiyet verir diye hiçbirisinin yazısını okumadan bir miktar yürüdüm. Bir mezarın başında durup dua ettim. Başından ayrılmadan önce, bu kadar mezar içinde niye burada dua ettim diye merakla mezar taşına baktım. Bediüzzaman Hazretleri'nin bir sözü yazılı idi. Meğer kardeşiAbdülmecid Nursî'nin kabri imiş. Çok hayret ettim. Yüzlerce mezardan gelip tam onun önünde dua etmem elbette tesadüf değildi."