Bir Müslüman, Müslüman kardeşini düşmana teslim etmez ve ona hıyanet etmez. Konuyla ilgili iki hadis şöyledir:

“Müslüman, Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, haksızlık yapmaz, onu düşmana teslim etmez. Müslüman kardeşinin ihtiyacını gideren kimsenin Allah da ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümandan bir sıkıntıyı giderirse, Allah Teâlâ o kimsenin kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir. Kim bir Müslümanın ayıp ve kusurunu örterse, Allah Teâlâ da o kimsenin ayıp ve kusurunu örter.” (Buhari, Mezalim 3; Müslim, Birr 58)

“Müslüman Müslümanın kardeşidir. Ona hiyanet etmez, yalan söylemez ve yardımı terk etmez. Her Müslümanın, diğer Müslümana ırzı, malı ve kanı haramdır. Takva buradadır. Bir kimseye şer olarak Müslüman kardeşini hor ve hakir görmesi yeter.”  (Tirmizî, Birr 18)

Kur'an-ı Kerîm: “Şüphesiz müminler birbiri ile kardeştirler.” (Hucurat, 49/10) buyurur. Müslümanların kardeşliği din itibariyledir. Din kardeşliği, kan kardeşliğinden daha önceliklidir.

Müslümanın, Müslüman kardeşine zulmetmemesi bir temenni değil bir emirdir.

Çünkü zulüm haramdır. Her haksızlık bir çeşit zulümdür.

Müslüman, din kardeşini düşmana teslim etmez, onu terk etmez, tehlikeye atmaz.

Hadis şarihi İbni Battal, mazluma yardım etmenin her Müslümanın üzerine farz-ı kifaye olduğunu, devlet başkanına ise bunun farz-ı ayn olduğunu söyler.

Müslüman, güven veren ve kendisine güven duyulan kimsedir. Şahsî menfaati veya nefsani istek ve arzuları için din kardeşini feda etmesi, onun aleyhine olacak davranışlar içine girmesi câiz olmaz. Çünkü: “Müslüman, elinden ve dilinden diğer Müslümanların zarar görmediği kimsedir.” (Buhari, İman 4, 5)

“Kendi nefsi için arzu ettiği bir şeyi, din kardeşi için de arzu etmeyen kimse gerçek mümin olamaz.” (Buhari, İman 7)

Müslümanlar, birbirlerinin ihtiyaçlarını gidermede de kardeşliklerinin gereğini yerine getirirler. Çünkü insanlar birbirine muhtaçtırlar. Bu ihtiyaçlar, mutlaka maddi alanda olmayabilir. Manevi yardımlaşma da en az maddi olan kadar kıymeti haizdir.

Bir Müslümanın ihtiyacını gideren kimsenin ihtiyaçlarını da Allah’ın gidereceğinin vadedilmesi, bu davranışın ne kadar faziletli bir iş olduğunu anlamamıza yeterli delil teşkil eder. Peygamber Efendimiz (asm),

“Kul, kardeşinin yardımında bulunduğu sürece, Allah da kuluna yardım eder.” buyururlar. (Müslim, Zikr 37-38)

Sorularla İslamiyet