"Zevâl-i lezzet elem olduğu gibi..."

İnsan ebedi sanır kendini, hissini,
Oysa zaman siler götürür hepsini,
Bir kere yetseydi sonsuza değin,
Neden tekrarlarla ayyaş olsun içici.
Ne kadar yesen de lezzet geçici.

Bir bataktır haz için yaşamak.
Zehirli bal, nesnede haz aramak.
Bir kereden bişey olmaz deme.
Bir merak uğruna zıkkımı yeme.

Değil el uzatmak, bakma harama.
Elde edememek de kalpte yara.
Bir dakika zevk için bir saat hasret,
Değmez varken çok masum nimet.

Hiç gördün mü halden memnun bağımlı?
Oysa meret ilk seferde nasıl da alımlı.
Haz değil huzur aramalı insan.
Öyleyse arınmalı ihtiyaçtan.

Bağımlılık yapandan uzak dur.
Hür olmak için budur düstur.
Keyif ararsan helal daire geniş.
Yiğitlik istersen iradede biter iş.

Üstün demiş cihan padişahı
Bir nefes sıhhat, fani devletten.
Hastalıklar hep çıkar halbuki
Yasak hazdan, zararlı lezzetten.

Arkadaş hazzı arama otta, içkide.
Bir çiçekde gizlidir huzur belki de.
Faaliyette de gizlenmiş bir ücret.
O halde zikrin bir yolu hareket.