Bismillahirrahmanirrahim

İ’lem eyyühe’l-aziz!

Şu görünen umumî âlemde her insanın hususî bir âlemi vardır. Bu hususî âlemler, umumî âlemin aynıdır. Yalnız umumî âlemin merkezi şemstir. Hususî âlemlerin merkezi ise şahıstır. Her hususî âlemin anahtarları o âlemin sâhibinde olup letâifiyle bağlıdır. O şahsî âlemlerin safveti, hüsnü ve kubhu, ziyası ve zulmeti, merkezleri olan eşhasa tâbidir. Evet, ayinede irtisam eden bir bahçe, hareket, tegayyür ve sair ahvalinde ayineye tâbi olduğu gibi, her şahsın âlemi de, merkezi olan o şahsa tâbidir: Gölge ve misal gibi. Binaenaleyh, cisminin küçüklüğüne bakıp da günahlarını küçük zannetme. Çünkü, kalbin kasâvetinden bir zerre, senin şahsî âleminin bütün yıldızlarını küsufa tutturur.

Bediüzzaman Said Nursi

Sözlük:
ahval: haller, davranışlar
eşhas: kişiler
hususî âlem: şahsa ait, özel âlem, özel dünya
hüsün: güzellik
i’lem eyyühe’l-aziz: “Bil ey aziz, saygıdeğer kardeşim!” mânâsında
irtisam eden: resmedilen, görünen
kasâvet: katılık, sertlik
kubuh: çirkinlik, kötülük
küsuf tutturmak: örtmek, perdelemek
letâif: insanın mânevi yapısında bulunan ince duygularmuhatabı uyarmak ve dikkatini çekmek için kullanılan bir söz
misal: aynadaki yansıma, görüntü
umumî âlem: genel dünya, evren
safvet: paklık, temizlik
şems: güneş
tegayyür: başkalaşım
ziya: ışık
zulmet: karanlık