Bismillahirrahmanirrahim

Birtek saat, beş vakit namaza abdestle kâfi gelir.

Acaba, yirmi üç saatini şu kısacık hayat-ı dünyeviyeye sarf eden ve o uzun hayat-ı ebediyeye birtek saatini sarf etmeyen ne kadar zarar eder, ne kadar nefsine zulmeder, ne kadar hilâf-ı akıl hareket eder!

Zîrâ, bin adamın iştirak ettiği bir piyango kumarına yarı malını vermek, akıl kabul ederse -halbuki, kazanç ihtimâli binde birdir- sonra yirmi dörtten bir malını yüzde doksan dokuz ihtimâl ile kazancı musaddak bir hazîne-i ebediyeye vermemek, ne kadar hilâf-ı akıl ve hikmet hareket ettiğini, ne kadar akıldan uzak düştüğünü kendini âkıl zanneden adam anlamaz mı?

Halbuki, namazda ruhun ve kalbin ve aklın büyük bir rahatı vardır.
Hem, cisme de o kadar ağır bir iş değildir.
Hem, namaz kılanın diğer mübah dünyevî amelleri, güzel bir niyet ile ibâdet hükmünü alır.

Bu sûrette bütün sermâye-i ömrünü âhirete mal edebilir.
Fânî ömrünü bir cihette ibkâ eder. (Sözler, s. 27)

Bediüzzaman Said Nursi

SÖZLÜK:

FÂNÎ : Geçiçi, sonu olan, son bulan.
HAYAT-I DÜNYEVİYE : Dünya hayatı.
HAYAT-I EBEDİYE : Âhiret hayatı; sonsuz hayat.
HAZÎNE-İ EBEDİYE : Ebedî hazîne; Cennet.
HİLÂF-I AKIL : Akla ters.
İBKA : Bâkîleştirme, sonsuzlaştırma.
İŞTİRAK : Ortaklık, katılma.
MUSADDAK : Tasdik olunmuş, doğrulanan.
MÜBÂH : Günâhı ve sevâbı olmayan yeme, içme, yürüme gibi günlük davranışlar.
SERMÂYE-İ ÖMÜR : Ömür sermâyesi.