Bismillahirrahmanirrahim

İslâmiyetin pek çok kanun-u esasîsinden birisi, âyet-i kerîmesinin hakikatıdır ki, "Birisinin cinayetiyle başkaları, akraba ve dostları mesul olamaz." Halbuki, şimdiki siyaset-i hâzırada particilik taraftarlığıyla, bir câninin yüzünden pek çok mâsumların zararına rıza gösteriliyor.

Bir câninin cinayeti yüzünden taraftarları veyahut akrabaları dahi şenî gıybetler ve tezyifler edilip, birtek cinayet yüz cinayete çevrildiğinden, gayet dehşetli bir kin ve adaveti damarlara dokundurup kin ve garaza ve mukabele-i bilmisile mecbur ediliyor. Bu ise, hayat-ı içtimaiyeyi tamamen zîr ü zeber eden bir zehirdir. Ve hariçteki düşmanların parmak karıştırmalarına tam bir zemin hazırlamaktır. İran ve Mısır'daki hissedilen hadise ve buhranlar bu esastan ileri geldiği anlaşılıyor. Fakat onlar burası gibi değil; bize nisbeten pek hafif, yüzde bir nisbetindedir. Allah etmesin, bu hal bizde olsa pek dehşetli olur.

Bu tehlikeye karşı çare-i yegâne: Uhuvvet-i İslâmiyeyi ve esas İslâmiyet milliyetini o kuvvetin temel taşı yapıp, mâsumları himaye için, cânilerin cinayetlerini kendilerine münhasır bırakmak lâzımdır.

Hem, emniyetin ve âsâyişin temel taşı yine bu kanun-u esâsîden geliyor.
Meselâ, bir hanede veya bir gemide bir mâsum ile on câni bulunsa, hakikî adaletle ve emniyet ve âsâyiş düstur-u esasîsi ile, o mâsumu kurtarıp tehlikeye atmamak için, gemiye ve haneye ilişmemek lâzım-tâ ki mâsum çıkıncaya kadar.

İşte bu kanun-u esasî-i Kur'ânî hükmünce âsâyiş ve emniyet-i dahiliyeye ilişmek, on câni yüzünden doksan mâsumu tehlikeye atmak, gazab-ı İlâhînin celbine vesile olur.

Madem Cenab-ı Hak, bu tehlikeli zamanda bir kısım hakikî dindarların başa geçmesine yol açmış, Kur'ân-ı Hakîmin bu kanun-u esasîsini kendilerine bir nokta-i istinad ve onlara garazkârlık edenlere karşı siper yapmak lâzım geldiğini, zaman ihtar ediyor.
(Emirdağ Lâhikası)

Bediüzzaman Said Nursi

SÖZLÜK:

ADÂVET : Düşmanlık, kin.
EMNİYET-İ DAHİLİYE : İç güvenlik, asayiş.
GARAZ : Maksat, niyet, kasıt; kötü niyet ve kin.
GAZAB-I İLÂHÎ : Allah'ın gazabı, kahrı, cezası.
HAYAT-I İÇTİMÂİYE : Sosyal hayat, toplum hayatı.
KÁNUN-U ESÂSÎ : Anayasa.
MUKABELE-İ BİLMİSİL : Aynıyle mukabele etmek, karşılık vermek.
SİYÂSET-İ HÂZIRA : Şimdiki siyâset.
ŞENÎ : Kötü, çok fenâ, çirkin, günahlı iş.
TEZYİF : Çürütme, küçük düşürme, küçük görme, alaya alma.
ZİR Ü ZEBER : Paramparça. Alt üst, karma karışık, darmadağınık.