Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Ğaşiye Suresi 17-20. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

17 . (Onlar) hiç deveye bakmıyorlar mı, nasıl yaratılmış?

18 . Ve göğe (bakmıyorlar mı), nasıl yükseltilmiş?

19 . Ve dağlara (bakmıyorlar mı), nasıl dikilmiş?

20 . Ve yere (bakmıyorlar mı), nasıl yayılıp döşenmiş? (*)

(*) “Sâni‘in (herşeyi san‘atla yaratan Allah’ın) kudreti, kibriyâ (büyüklük) ve celâl (nihâyetsiz büyüklük ve kahır) noktasında, kâinâtı öyle muhteşem bir saray şeklinde îcâd ediyor (yaratıyor) ki; (...) zemîn yüzünü bir sofra, bir tarla, bir bahçe, bir halîçe (halı) ve dağları birer mahzen, birer direk, birer kal‘a (kale) ve hâkezâ (bunun gibi) bütün eşyâyı büyük bir mikyasta (ölçüde) o büyük sarayın levâzımâtı (eşyaları) şekline getirerek, şa‘şaalı (parlak) bir sûrette haşmet-i rubûbiyetini (umûm kâinâtı terbiye edişinin heybetini) gösterdiği gibi; cemâl (güzellik ve lütuf) noktasında rahmeti dahi en küçük zîhayâta (canlıya) kadar her zîrûha (ruh sâhibine) envâ‘-ı ni‘metini (ni‘metinin çeşitlerini) verir, onun ile tanzîm eder. Baştan aşağıya kadar ni‘metlerle süsleyip, lütf u keremle tezyîn eder (ziynetlendirir).” (Mektûbât, 20. Mektûb, 64-65)