Bir çoğumuz Anne-Babaya, "Öf", arada bir telefonla "alo nasılsınız" bayramdan bayrama yılda ve ya iki yılda bir onları ziyaret etmişsek "görevimi yaptım" fikrine kapılıyoruz.

Mensubu olmakla iftihar ettiğimiz İslamiyet, Anne- Baba hakkı konusunda ne dediğini hiç düşündük mü?
“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, annenize ve babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine öf! bile deme! Onları azarlama! İkisine de güzel söz söyle! Onları esirgeyerek alçak gönüllülükle Üzerlerine kanat ger ve: Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, şimdi de Sen onlara (öyle) rahmet et (diyerek dua et!)”İsra 23,24

Ayetin mealinden de anlaşılacağı üzere Kesinlik ifade edilen iki önemli konu var biri Allah'a kulluk diğeri Anne-Babaya iyilikte bulunma.

Geçenlerde okumuş, gün görmüş, mütedeyyin birisi ile Anne-baba hakkında konuşurken o
-Hocam Allah'a şükürler olsun bu güne kadar Anne-Baba öf bile demiş değilim.
-O zaman görevini bil hakkı ile yerine getirdiğini mi düşünüyorsun?
-Eksiklerimiz olsa da kısmen yerine getiriyoruz.
Çocuğu da yanımızda idi, ona gösterdiği ilgi alaka, verdiği harçlık, bir dediğini iki etmeme, her yaptıklarına katlanma, üzmeme, sabırlı olma... ben:
-Çocuğuna karşı davrandığın gibi mi onlara karşıda aynı ilgi ve alakayı gösteriyor musun?? biraz durakladı ve:
-Hayır o kadarda değil, onlar çocuklarım, ancak Anne-babama karşıda saygıda kusur etmiyorum, hele zamane insanlarına baktığımda görevimi yaptığımı düşünüyorum.

Aslında zaman değilde insanlar günümüzde yapmaları değil yapmaması gerekeni yapıyorlar. Çünkü bir evlada "İyi bir eğitim ve terbiyeden daha güzel" hiç bir şey bırakılamaz. Evlatlarımızın her dediklerini değil doğru olanını yapmalıyız, ahlak, terbiye, büyüğe saygı, küçüğe sevgi,iyi bir ad,iş ve eğitim için gereği ne ise yapmalıyız. Ancak söz konusu anne -baba olunca,bize düşen gören onlara iyilikte bulunmak, çekilmez biri veya gayri Müslim olsa bile of dememektir.

“Biz insana, anne babasına en güzel bir biçimde davranmasını emrettik...”Ankebut 8

“Allah'a kulluk edin ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın! Anneye, babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yakın arkadaşa, yolcuya ve ellerinizin altında bulunanlara (köle, cariye, hizmetçi ve benzerlerine) iyi davranın! Allah kendini beğenen ve daima böbürlenip duran kimseyi sevmez!”Nisa 36

“Biz insana, anne babasına (en güzel bir biçimde davranmasını) emrettik. Çünkü annesi onu nice sıkıntılara katlanarak taşımıştır. Sütten kesilmesi de iki yıl içinde olur. O halde Bana ve annene babana şükret! Dönüş Banadır.”Lokman 14.

"Annem-babam bana muhtaç değil, veya imkanım yok" mazereti ile kendimizi kandırmayalım. Birisi;
-Hocam Allah'a çok şükür annem-babam çok çile çekti beni okuttular onlardan çok razıyım.
-Acaba sen de annen-baban için fedakarlık yapıp onlarda senden memnun mu? Şöyle biraz duraklayıp;
-Her halde, arada bir ararım onları.
-Eline bir şeylerle mı yani elin dolu mu gidiyorsun,
-Durumları iyi bana muhtaç değiller
-Olsun onlar, iyiliği maddi ve manevi desteği hak ediyorlar.
Abdullah ibni Mes’ud (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e:
-Amellerin hangisi Allah Azze ve Celle’ye daha sevgilidir? diye sordum.
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
-“Vaktinde kılınan namazdır.”
Sonra hangisidir? dedim.
-“Ana babaya iyilik etmektir.”
Sonra hangisidir? dedim.
-“Allah’ın yolunda cihad etmektir.” Buhari 13/5973 Müslim 137/85
6) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“Hiçbir çocuk babasının hakkını ödeyemez! Ancak onu köle olarak bulur da satın alarak hürriyetine kavuşturursa babalık hakkını ödemiş olur.” Müslim 1510/25 uhari Edebu'l-Müfred 10

ANNE-BABA HAKKINDA SÖYLENECEK ÇOK ŞEY VAR ONLAR HER TÜRLÜ GÜZELLİĞİ HAK EDİYORLAR.

(Mihraphaber)