Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Sâd Suresi 48-54. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

48 . İsmâîl’i, Elyesa‘ı ve Zülkifl’i de an! Hepsi de en hayırlı kimselerdendir.

49,50 . Bu, (onları güzel) bir yâd etmedir! (*) Şübhesiz ki takvâ sâhibleri için, gerçekten güzel bir dönüş yeri, kapıları kendilerine açılmış olan Adn Cennetleri vardır.

51 . Orada (o gün artık tahtlar üzerinde) yaslanmış kimselerdir; orada (dilediklerinden) birçok meyveler ve içecekler isterler.

52 . Yanlarında da (kocalarından) başkasına bakmayan aynı yaşta olan (zevce)lervardır.

53 . (İşte) bu, hesab günü için va‘d edilmekte olduğunuz şeylerdir.

54 . Şübhesiz ki bu, gerçekten bizim (verdiğimiz) rızkımızdır; onun tükenmesi yoktur.

(*) “Muhammed-i Arabî Aleyhissalâtü Vesselâm’a bak ki: O Zât (ASM) herkesçe müsellem (kabûl edilen) ümmîliğiyle (okur-yazar olmamasıyla) berâber, geçmiş enbiyâ (peygamberler) ile kavimlerinin ahvâllerini (hâllerini) görmüş ve müşâhede etmiş gibi Kur’ân’ın lisânıyla söylemiştir. Ve onların ahvâlini, sırlarını beyân ederek âleme neşr ü i‘lân etmiştir (duyurmuştur). Bilhassa naklettiği onların kıssaları (ibretverici hikâyeleri), bütün zekîlerin nazar-ı dikkatlerini celb eden (dikkatli bakışlarını kendine çeken) da‘vâ-yı nübüvvetini (peygamberlik da‘vâsını) isbât içindir.” (İşârâtü’l-İ‘câz, 158)