Hz. Ali'nin Risale-i Nur'a verdiği bir ismi olup ve Risale-i Nur'un bir ismi olarak da kullanılan Sirâcü'n-Nur, teksirle neşir yapıldığı dönemlerde çıkarılmış bir derleme kitabın adıdır.

Teksir olarak risaleler basılmaya başlandığında üçer beşer risale bir araya getirilerek basılıyordu. Bazı risaleler toplanıyor ve mecmualar şeklinde teksirle neşrediliyordu. Asâ-yı Mûsa, Tılsımlar Mecmuası, Zülfikâr ve Sirâcü’n-Nur da bu şekilde basılan risalelerdendir.

Siracü’n-Nur’da başlıca şu risaleler yer almaktadır

Üçüncü Şua (Münâcat), Yirmi Beşinci Lem'a (Hastalar Risalesi), On Yedinci Mektup (Yirmi Beşinci Lem'anın Zeyli, Çocuk Taziyenâmesi), Yirmi Altıncı Lem'a (İhtiyarlar Hakkında), Yirmi Birinci Mektup (Yirmi Altıncı Lem'anın Zeyli), Dördüncü Şua, On Üçüncü Lem'a (Hikmetü'l-İstiâze), Otuz Üçüncü Söz (Otuz Üç Penceredir), On Yedinci Lem'anın On İkinci Notası (Müellifin Hazin Münacatı), Beşinci Şua, Beşinci Şua'nın İkinci Makamı ve Meseleleri ve ayrıca bazı mektuplar yer almaktadır.

Bu isim (Sirâcü’n-Nur) Şualar'da yirmi altı (26) defa, diğer eserlerin tamamında ise 9 defa geçmektedir. Bu ismin Şualar'da daha çok geçmesinin, Risale-i Nurlarda veya ağabeylerin hatıralarında karşılığını göremedik. 

Fakat şöyle bazı özel sebepleri olabilir:

1. İmam-ı Ali Efendimiz (r.a)'in Risale-i Nur'a işaretlerinin anlatıldığı ve Risale-i Nur'a Siracü'n- Nur ismini vermesinin anlatıldığı Sekizinci Şua'da sadece sekiz (8) defa geçmektedir.

2. Siracü'n-Nur, Nur'un lambası anlamına gelmekte, hakiki nur olan iman esaslarının ve onun da ussül esası olan tevhidi kastederek, bu isim verilmesi haysiyetiyle İkinci Şua dahi bu iman esasını kemalatıyla anlattığı için burada on (10) defa geçmektedir.

3. On Dördüncü Şua, Nur'un lambası ve siracı olan Risale-i Nurların müdafaası hükmünde olduğundan, burada İman esaslarının anlatıldığı bu eserin kesinlikle yasaklanamayacağını, bu eserle münakaşa ve mücadele edilmemesi gerektiğini savunduğundan, burada da sekiz (8) defa geçmektedir.

Sorularla Risale