30.L.5.N.K

Ah, Rima
Ah, ruhumun ruhu direnim savur
Öyle direniş öyle dirayet öyle sevgi
Yeryüzünde görülmemiş Cenin'de görülen
Deden gibi çınar dolu Filistin
Ellerinde cansız cennete giden
Kızının göz bebeğinden öpemez gavur

Ah, Rima…
Ah, ruhumun ruhu tatlı yarenim
Me’va’da senin gibi gonca gül her yer
Giyinmiş giydirilmiş kaldırılıp çamurdan
Süslendirilmiş güzelleşmiş güller
Çabucak kaybolup batıyorlar ufuktan
Gidiyorsunuz hemen kainat sergisinden

Ah, Rima…
Ah, ruhumun ruhu naif kelebeğim
Kısraklarla yarıştın sonsuzluğa uzarken
Karıştıkça karıştı ortanın doğusu
Vahyin doğuşu ile düşüverdi maskeler
Göz bebeğinden öpüp titreyince deden
Orta Doğu'nun talihine ağladı tüm ülkeler

10.S.6.H

Ah, Rima…
Ah, Ruhumun ruhu yeşil tırtılım
Diyemiyorum gitmemeliydin sarı mercana
Üç yüzlü yerde yıllardır duruyorken kömür
Bir anda solup niçin gider çiçekler
Sövgü de kalamayacak bitmemeksizin
Nihayette ne mutlu ki akibet bizim

Ah, Rima…
Ah, ruhumun ruhu pirinç balığım
Havzı kevsere yüzüşüne dayanmaz yürek
Böyle temaşa eder seni yaratan
Kabzasında bir saniye yaşamak kâfi
Civcivler bekaya uçar cilvelerinde
Varılan menzil ateşin söndüğü yerdir

Ah, Rima…
Ah, Ruhumun ruhu zühre yıldızım
Bir bahardın kudretin hecelerinde
Gamze çukurun açıldı çektin perdeyi
Gözlerin devasa şiddetiyle gökkuşağında
Fena tüllerinde saklanıyor mahiyet
Ağızdan çıkan kelimeler gibi tohum

M.N.L

Ah, Rima…
Ah, gecenin kraliçesi
Gidince akıllarda kalan kaudupul
Soldun. Lakin seni gören dimağda şeklin
Suretlerinse milyonlarca haleflerinde
Sen hiç çıkmayacaksın artık
Kıyamete dek insanlığın aklından