Kalp camisi mahzun olunca camiler de mahzun olur; insan ve mekân. Şehirlerde huzur nasıl olur, ülke nasıl mamur olur ve de var kalır? Hayat ve hukuk bunlarsız muhafaza edilir mi?

Mesele dışarıdan çok içerde ve derin; kök yeterince su ve gıda almıyor hatta hasta ise o ağaçtan, insandan, toplumdan, ülkeden, dünyadan ne beklenir? Görmezlikten gelmek, yokmuş gibi davranmak, örtbas etmek; gövdeyi silmek, yaprakları parlak göstermek kendini avutmak değil de ne?

Sabah namazı ve yatsı namazı camilerin hali; o şehrin, o ülkenin fotoğrafı. Çoğunluğu yaşlı, gençler azınlıkta ise geleceğin görüntüsü; sosyoloji, psikoloji ne anlar, ne anlatır?

Camiler güzelleşirken, cemaat azalıyor; bundan büyük alarm mı olur? Göstergeler, istatistikler, eğilimler, devinimler, bilmem ne kavramlar; bu fotoğrafı başka göstermeye yetmez!

Sabah namazına nasıl kalkılır da camiye gidilir?

Kalp saati kurulursa rahat kakılır ve gidilir. Akrep ve yelkovan dağılmış, çarklar birbirine girmişse ne kalkılır ne de gidilir.

Ya yatsıda camiye nasıl gidilir?

Zihin berraklığına erişildiğinde ve temiz bir dimağ kazanıldığında. Çer çöple dolmuş zihin, karanlık dimağa zor gelir yerinden kalkıp camiye gitmek.

Şimdilerde bu mübareklik deyip geçiştiriliyor. “Üstad böyle yapmış, ne mübarek veya büyük adam” denip ondan uzak yaşam sergilenmeye devam ediliyor. Sanki onun övgüye ihtiyacı var!

Gündüz namazları? Onları cemaate gitmek kolay zaten, ecri de ona göre.

Cesaret, kahramanlık evet, ilimle meşguliyet evet; ilk varlık yokluk savaşı Bedir’de bir kısım sahabe savaşırken bir kısmı da cemaatle namaza kılıyordu. Teyit için araştırma yapılabilinir.

Hadi camiye gidelim kuru sözü ile olmuyor, önce kalp camisi temizlenecek arınacak sonrası gidelimler tesir gösterir çevremize, ailemize, şehrimize, ülkemize, dünyaya…

Günde beş defa arınmanın rahatlığı, sükûnu, sekineti sirete de surete de yansır; faziletli cesur toplumlar zalimler topluluğuna karşı galip gelir; yer sükûn bulur, virüsler uzak durur, düşmanlar tesirsiz kalır inşaallah.