Analog saatin saniye kadranına gözümüzü çevirip baktığımız ilk saniye diğer bütün saniyelerden uzun algılanır.

Gözlerimizi bir noktadan diğer bir noktaya ani olarak çevirdiğimizde oluşan bulanıklığı algılamamak için, beynimize görme merkezi çok kısa bir süreliğine kapattırılır. Bu süre içerisinde aslında hiçbir şey görmeyiz ve anlık bir görme kaybı oluşur. Gözlerimiz ikinci noktaya sabitlendiğinde ve bulanıklık geçtiğinde beyin görme merkezini tekrar devreye sokar ve gördüğü ilk görüntüyü kopyalayarak, hiçbir şey göremediğimiz o küçük zaman diliminde oluşan boşluğu bu kopyayla doldurur. Böylece biz hiçbir görme kaybı olmamış gibi yaşamımıza devam ederiz.

Normalde bu algılanması imkansız bir olaydır. Fakat eğer bunu saat gibi mükemmel bir düzen içerisinde hareket eden bir obje üzerinde deniyorsak, gözümüzü çevirip gördüğümüz ilk saniye, kopyalanıp boşluklar doldurulduğundan ötürü beynimiz tarafından daha uzun algılanır. Daha enteresanı gözümüzün aldığı yol arttıkça bu saniyenin uzunluğu da artar. Yani gözümüzü ne kadar uzaktan çevirirsek o kadar uzuyor saniye.

Aynı şey biz aynada kendimize bakarken de gerçekleşir. Aynada gözlerimize bakalım örneğin. önce sağ gözümüze, sonra sol gözümüze, sonra tekrar sağ. Bu şekilde ne kadar devam edersek edelim, bizim bir gözümüzden diğerine bakarkenki göz hareketini algılamamız imkansızdır. Çünkü gözlerin bu hareketi sırasında beyne etrafın bulanıklaştığına dair sinyal gitmiş ve görme merkezi kapanmıştır. Eğer bu esnada gözlerinizin zaten hareket etmediğini düşünüyorsanız bir arkadaşınız ayna karşısında bu hareketi yaparken siz de onun gözlerine bakabilirsiniz.

Tersten bir örnek verirsek, metroda giderken tren hızla istasyona girdiğinde etraf haliyle bulanıklaşır. Biz bu bulanık görüntüden kurtulmak için ani göz hareketleri yaparız. Karşınızda oturan kişinin dışarı bakarken gözlerinin bir sağa bir sola durmadan hareket ettiğini farketmişinizdir. İşte bu, beynimizin bulanık görüntüden kurtulmak için yaptığı bir savunma.

Sonuç olarak toparlarsak eğer, biz bu göz hareketlerinden kaynaklanan kesintileri sürekli yaşıyoruz. Hiçbir şey göremediğimiz bu anlık kesintiler saniyenin binde biri bir zamanda gerçekleşse de, bütün bir günümüz düşünüldüğünde tam 40 dakikamız gözlerimizi oynatırkan oluşan boşluktan kaybolup gidiyor.

Ekşi Şeyler